Rurouni Kenshin

Манга                                                                                                     
Пишува и црта: Нобухиро Вацуки
Издавач: Shueisha
Излегува за списанието Weekly shounen jump
Број на книги: 28 (комплетирано)
Жанр: Историска фикција, акција, авантура, романса, шонен















Порано заедно се боревме за еден идеал. Не за моќ или слава, туку за да создадеме мирен свет каде сите ќе живеат без страв. Ако го заборави идеалот, тогаш зошто се бореше?

Химура Кеншин

 Ако прашам било кој отаку кои шонен стрипови му се познати (самиот отаку не мора да е шонен фан, може да биде дури и кежуалец) меѓу првите 3 сигурно ќе ги стави One piece, Naruto и Bleach. Тоа е нормално бидејќи овие наслови повеќе од 10 години се најискомерцијализираните стрипови од земјата на изгрејсонцето. Но пред нивното појавување во Weekly shonen jump имаше стрип кој не само што беше најфамозен и најпродаван додека излегуваше за WSJ туку и после 13 години од неговиот епилог е една од најпродаваните манги како дома така и во странство со преку 170 репринтирани изданија само во Јапонија + важи за манга со најбројна женска публика поради идеалното вклопување на шоѓо елементите во стрип кој е првенствено наменет за машка публика (големата тројка може да се обидува, ама овој статус и е недостижен). Зборувам за Rurouni Kenshin или во неговиот оригинален наслов "Романтичната приказна за самурајот од периодот Меиѓи".

Приказната започнува на крајот на Bakumatsu (последната јапонска граѓанска војна) и го следи најголемиот самурај во таа војна Химура "Хитокири" Батосаи (Хитокири на јапонски значи асасин) кој после војната мистериозно исчезнува. Крајот на војната е воедно и крајот на Едо периодот (добата на владеењето на самураите) и почетокот на Меиѓи периодот (излегувањето на Јапонија од изолација долга 250 години и нејзино забрзано модернизирање). Годините минуваат, а Химура е само легенда, се додека не се расчуе дека повторно е виден во Токио како убива недолжни граѓани. Загрижена за својата безбедност и неспособноста на полицијата да го спречи убиецот, младата Каору Камија (учителка и сопственик на школа за мечување) се решава да ги земе работите во свои раци и самата да се справи со опасниот Хитокири. Сепак таа не му е дорасната на неговите вештини + типот е горостас и пред убиецот да и ја запечати судбината во последен момент е спасена од еден слабичок самурај облечен во парталава пурпурна хакама, со долга црвена коса замотана во репче, 2 лузни кои формираат крст на неговиот лев образ и досадна навика да прави "хм" израз на зачуденост секогаш кога ќе се најде во незгодна ситуација. Скитникот се претставува себеси како Химура, фамозниот Хитокири од војната, и се пресметува со измамникот за да го исчисти своето име од делата за кои го товарат, а кои не ги извршил. Единствениот начин да се утврди кој е вистинскиот Химура е да се види кој од нив ја владее Hitten mitsurugi ryu вештината (стил на мечување кој датира од времето на Сенгоку периодот) , вештина каде еден поединец може да совлада повеќе. Ако сте длабоко навлезени во шонен жанрот веќе знаете- послабиот, понаивниот и понесмасниот е badass in disguise. Вистинскиот Химура го победува лажниот и не само тоа, тој открива дека лажниот Химура е дел од група рекетари кои сакаат да и го одземат школото на Каору. После ова Каору му се заблагодарува на Химура Батосаи, сега познат како Rurouni Kenshin (ронин- самурај без господар/скитник; Кеншин- ново презиме под кое Химура се решава да се презива) и му нуди да живее со неа и заедно да ја водат школата. Ова е почетокот на приказната за Кеншин, самурај порано познат како безмилосен убиец, сега самурај со јасна цел да ги штити обичните луѓе од неправди.

Rurouni Kenshin е самурајска манга, и самурајски манги во Јапонија можеш со лопата да ги ринеш, но оваа е посебна. За самураите, ако не користиме историски читанки можеме да дознаеме преку мангата, но само за периодите кога тие го имале главниот збор (Сенгоку и Едо) и ретко се запрашуваме што се случило со нив. За тоа мораме да се вратиме во средината на 19-тиот век,период кога во Јапонија сеуште е на власт Токугава шогунатот (иако таа власт се повеќе и повеќе слабее) и се наоѓа на крстопат, дали државата да го задржи своето уредување (власта да е во рацете на феудални владетели поддржани од самураите, земја со 4 кастински систем) или да излезе од својата изолација стара 2,5 века и да се отвори кон светот. Беше избрана втората опција. Е сега, пред да излезат хард кор љубителите на самураи како Јапонија со втората одлука изгубила прмногу од својот идентитет, гордост, чесност, достоинство (овие одлики претежно важеле за самураите) и на тој начин се проституирала, да ви кажам нешто. Точно е дека Јапонија со транзицијата изгуби доста ако гледаме од перспектива на самураите, но Јапонија не е само земја на самураи. Веќе спомнав дека Јапонија во Едо периодот била земја со 4 кастински систем, односно имало 4 класи- земјоделци, трговци, уметници и самураи како елитна државна класа. И како што елитната класа знае како да ја злоупотреби својата положба така и самураите не се исклучок од правилото, додека другите класи сакале нејќеле морале да ги трпат нивните неправди. Едо периодот важел за време кога сите форми на домашна уметност цветале, но се останато било во застој. Економијата останала феудална каде земјоделецот зависел од својот господар самурај; државата се изолирала од светот не можејќи да развива трговски односи со други држави по наредба на Токугава шогунатот поради страв од странско влијание врз народот, влијание кое би го натерало да се спротивстави на својот властодржец; христијанството и други религии освен шинто и будизам биле забранети, а нивните следбеници прогонувани; немало правен систем кој би ги казнувал самураите ако посегнале по нечиј живот само затоа што им ја "навредиле" честа итн. После 250 години статус кво народот донесува одлука за промена на систем кој веќе нема место во нивната земја, одлука поради која во 1868 г. ќе почне последната граѓанска војна помеѓу шинсенгумите (поборници на изолационизмнот) и патриотите (приврзаници на императорот, поборници на модернизацијата). Војната завршува во 1869 г. со победа на патриотите кои за Јапонија се тоа што за модерна Турција е Кемал Ататурк.

Кеншин е одлично олицетворение на оваа транзиција. Од мали нозе е трениран да биде самурај под будното око на Хико Сеиѓуро (негова задача била да ја пренесе Hitten mitsurugi вештината на својот налседник) и како таков да гo воведе во светот на самураите. Сепак младиот Химура станува свесен за несовршеноста на самураите и нивните зулуми, па исто како и народот и тој мора да одбере страна во војната (дали ќе се држи настрана од конфликтот по наредба на учителот или ќе и помогне на некоја од страните во војната). Цврсто уверен дека неговото знаење во Hitten mitsurugi стилот е клучен за стекнување мир (овој стил се нарекувал уште и "Црниот брод на земјата" и се верувало дека чија војска ќе има припадници со таа вештина тогаш таа војска ќе победи) се решава да им се придружи на патриотите. Следејќи ги нивните наредби учевствува во многу битки и атентати добивајќи го прекарот Хитокири, да биде страв и трепет за противниците. Самураите се победени, иронично од самурај, мирот е постигнат, но по која цел? Химура е прогонуван од ужасите на војната и лицата на тие кои ги убил, а се сомневал дека не заслужуваат смрт. Ова откровение ќе го натера да талка низ земјата, да решава проблеми без убивање и да го штити животот на луѓето по секоја цена и да не ги одзема на неговите душмани; принцип за кој се надева дека ќе го искупи од гревовите на минатото; принцип кој го чува со својот sakabatou меч, меч со затапено сечило, меч кој го штити животот.

Сепак да се живее со таква филозофија не е лесно. Името на Кеншин и неговите дела ги привлекува негативците како ајкула која се дразни со крв и често го предизвикуваат на дуели. Некои од нив се непријатели од минатото, шинсенгумите; некои од нив се лица за кои Кеншин правпат слуша; некои се борат со него за да видат дали се подобри од најдобриот; некои заради одмазда, но имаат иста цел- не само да го убијат Кеншин, туку и да видат дали можат да го вратат назад како ладнокрвниот Хитокири. Шонен како шонен навикнати сме јунакот на крај на секоја битка да биде победник, но поентата не е во победата, шонен јунакот ќе ја добие било со лесно или тешко, поентата е до каде може нашиот шонен јунак да одолее на предизвиците на душманите. Дали ќе остане човекот кој го штити животот или ќе го разбуди демонот во себе?

Многу трнлив пат за нашиот самурај, но иако трнлив тоа е пат на кој чекори со неговите пријатели. Неговите пријатели се необични, не зборувам за аниме/манга необичност на лик туку тоа дека во секој од нив можеме да приметиме дека имаат судбоносна поврзаност со Кеншин. На пример Каору води школа за мечување која го има истото мото на Кеншин, да го користи мечот за добро. Во една прилика ќе се бори со Сагара Саносуке, уличен тепач за кој дознаваме дека се борел на истата страна со Кеншин само за да биде предаден од оние кои ги поддржувал. Во друга прилика Кеншин ќе го спаси Јахико, дете сираче на самурај кое останало без семејната титула поради распушањето на самураите. И покрај трагедијата Јахико во Кеншин гледа херој и го следи неговиот идеал во иднина, и покрај омразата кон патриотите Сано е секогаш рамо до рамо со Кеншин кога му треба помош во борбите, и покрај слабиот одзив на ученици и затворањето школи за мечување Каору го удомува и се приврзува за Кеншин бидејќи веруваат. Веруваат во мечот кој го штити животот.

Aikido @ Mk

Почитувајте ги претците

Уште еден значаен културен летен настан за Јапонија е O-bon или само Bon будистичкиот фестивал, еден од трите големи фестивали на лантерните во Јапонија. Тогаш се оддава почит на душите на починатите - еднаш во годината душите се враќаат во своите родни места и заедно со сите членови на својата фамилија се радуваат на животот, минат и сегашен. Трите летни денови не се национален празник, но вообичаено тогаш се земаат слободни денови како летен одмор и целата фамилија се собира во родните куќи, се чистат и средуваат гробовите на претците и се молат за душите на претците кои повторно ги посетуваат семејните олтари.

Името Bon потекнува од санскрит зборот Ullambana (или urabon'e) што означува големо патење. Потекнува од приказната за Мокурен, ученикот на Буда, чија мајка, кога починала, паднала во Царството на Гладните Души, а тој ја избавил од таму принесувaјќи подароци на многуте будистички свештеници кои молеле за нејзината душа. Денес се слави како потсетување на благодарноста која треба да ја чувствуваме кон нашите претци.

Овoj фестивал со 500 годишна традиција, вообичаено започнувал на 15тиот ден од седмиот лунарен месец и така се’ уште се слави само на Окинава, додека во другите региони започнува околу 15 јули или 15 август.

Пред да започне Бон фестивалот потребни се припреми, како чистење и средување на гробовите и фамилијарните олтари. На првиот ден на Бон фестивалот се пречекуваат за прв пат душите на оние кои починале во последната година - mukae-bon. Се носат цвеќиња и понади до гробовите и се палат лантерните кои ги земаат душите и ги носат до фамилијарните олтари, а некаде пред влезовите на куќите се палат и огнови. Наредните денови се изрекуваат сутри и цело семејство се моли, и се оди на гости кај роднините и кај оние кон кои се чувствува голема благодарност, а притоа за мртвите се зборува се’ најдобро и пофално. Последниот ден лантерните и огновите повторно се палат за да ги вратат душите во гробовите, односно okuri-bon.

Еден особено значаен елемент е Bon Odori или танцувањето за време на Бон фестивалот, зашто се верува дека душите играат заедно со саканите, во хармоничен и мирен танц. Оригиналниот религиско значење со тек на времето исчезнало, а денес најчесто се поврзува со летото. Секој може да се вклучи во играњето, машко, женско, младо и старо. Секој регион си има посебен танц, со посебно значење и приказна и различна музика, но секогаш во традионални елементи, со традиционални облеки и со таико тапани.

Уште една значајна традиција на Бон фестивалот е Tourou Nagashi - луѓето палат свеќички во хартиени лантерни и ги испраќаат душите пуштајќи ги лантерните долж течението на реките. Со  фестивалот на лантерните се означува и крајот на сезоната на ханаби (огнометите) со кои се заплашуваат душите кои можеби залутале во близина на реките.

Бон фестивалот, како будистички фестивал се слави и во Кина, Хаваи, Малезија, како и во Аргентина, САД и Канада.

Сезоната на светулките во Јапонија - Hotaru-gari

Крајот на мај и почетокот на јуни е сезона на светулките во Јапонија. Нивното набљудување (hotaru-gari), проследено во голема тишина е дел од долговековната традиција на Јапонија и еден од типичните детали на јапонските лета. Додека во многу култури, светулките се мрачни предвесници, во јапонската, светулките или hotaru имаат позитивна, големa и повеќезначна вредност.
Нам, на љубителите на анимето, познати ни се моќните сцени од Inuyasha, Mushishi, Hotaru no Haka (Grave of the Fireflies) и слични, каде во мирната атмосфера и тишината покрај брегот на реката, во лето, светулките лебдат во големи роеви. Всушност, тоа се сцени инспирирани од реалните глетки во летните денови покрај реките во Јапонија.

Светулките најчесто се поврзуваат со Hitodama - легендарно битие од јапонскиот фолклор, кое е опишано како зеленкасто-сина огнена лебдечка топка со тeнок опаш, која се претвора во илјада црни бубачки или парченца јаглен штом ја допре земјата. Hitodama се всушност душите на неодамна починатите кои го бараат својот мирен премин. Ова е само една од симболиките кои ги носат светулките во Hotaru no Haka. Во Inuyasha на пример, имаат друга симболика, онаа на страствената  љубов, каква што е опишувана во јапонската поезија уште од Man'you-shu односно, антологијата на 8-от век.

Светулките се нежни суштества чии ларви бараат чисти реки или оризови полиња богати со минерали, што значи дека нивната пријатна светлина е ретка во урбаната средина. Сепак, тоа не спречило генерации на жители во јапонските градови да ги идеализираат инсектите, а особено во последните години дури и да конструираат настани на нивно набљудување во бетонската џунгла на главниот град. Денес може да се набљудуваат светилките во Токио во Шибуја, во Фуреаи ботаничката градина или  пак да се посети Центарот за одгледување на светулки во Итабаши. Постојат повеќе резервати и ботанички центри, па дури и хотели кои нудат туристички посети и уживање во стаклени градини каде може да се погледнат светулките. Тоа веројатно би биле добра станица за секој што ја посетува Јапонија во периодот на мај и јуни.

Интересно, оваа година, градот Токио изведе и времено светлечко шоу во реката Сумида, како дел од Хотару фестивалот на светулките. Илјада пластични топки, од која секоја содржи по една светло сина LED, беа пуштени по текот на реката како посвета на светулките кои во минатото во голем број ја населуваа реката Сумида. Дизајнот на топките беше ориентиран кон заштита на околината со LED кои се полнат на сончева светлина, со таква големина која нема да им дозволи да бидат изедени од рибите, како и со план да бидат повторно собрани понатаму по текот на реката. Топките неформално беа наречени “молитвени ѕвезди“ алудирајќи на културната вредност на реката како средство за мирен премин на душите, што мене многу ме потсети на Тourou Nagashi. Но за тоа во некој нареден пост.

За великанот-Втор дел

Како што веќе наведов во претходниот дел Осаму Тезука напиша и нацрта околу 700 манга стрипови кои заедно ја надминуваат бројката од 150 000 страници.Невозможно е да ја прочитате целата негова збирка освен ако сакате да потрошите добар дел од вашите години само на еден автор па фокусот во втората половина ќе биде само на оние дела кои оставија најголем впечаток на домашната и светската стрип сцена (што на некој начин е неправедно бидејќи имам читано кратки нф и хорор раскази од Тезука кои како ремек дело можат да се рамнат со серијата The twilight zone).И, со која манга да го скршам мразот?

Tetsuwan Atom/Astroboy.Првото поглавје за авантурите на детето робот Астро излезе во 1952 г. и е приказна за еден свет каде луѓето и роботите жиеват заедно.Докторот Тенма,брилијантен научник раководи со министерството за наука на Јапонија и е надлежен за доста тајни проекти на владата,пред се со изработката на оружје од врвна технологија наменето за војската.Доктор Тенма прекинува со својата работа кога неговиот син ќе загине во сообраќајна несреќа.Скршен од оваа трагедија Тенма се решава да стори се што може да го врати синот во светот на живите па така создава робот по негов лик.Детето робот е неверојатна копија на син му,речиси е ист по физичкиот опис и карактер.Ама речиси.Доктор Тенма знае дека ова дете е само машина која го имитира однесувањето на неговиот син и не можејќи да се помири со фактот дека не може да го сака на ист начин како што го сакаше сопственото дете се одлучува да го продаде Астро на локалниот циркус.После долго време професор Очаномизу,новиот министер на местото на доктор Тенма го спасува Астро од мизерувањето во циркусот,го посвојува и го учи за добрините на човештвото.Добрината што старателот ја пренесува врз Астро е пресудна бидејќи токму таа ќе го обликува Астро како нешто повеќе од дете-робот; како пријател на човештвото,како помирувач помеѓу луѓето и роботите и како заштитник на светот од било какво зло.

Jungle Taitei/Kimba the white lion.Предмет на многу контроверзии поради сличноста на Кимба со The lion king на Дизни ова е приказна за белите лавови Панџа и Елиза кои живеат во џунгла недопрена од луѓето. Но нивниот мир престанува во моментот кога Панџа ќе биде убиен од ловокрадци,а трудната Елиза заробена и ставена во карго брод за Америка.Се пораѓа во својот кафез и на лавчето му го дава името Кимба.Нејзината утеха во синчето трае само еден месец кога бродот потонува поради бура,а само Кимба ќе преживее.Насукан на брег во место кое е далеку од неговиот дом тој ќе биде згрижен од луѓе,а нивната топлина ќе го увери Кимба во постоењето на добри и праведни луѓе кои на секое живо суштество гледаат со рамноправност и тоа ќе биде негов поттик да најде одговор на прашањето-можна ли е мирна коегзистенција помеѓу луѓето и животните,прашање на кое бара одговор додека се враќа во својата џунгла.

Buddha или поточно животот и учењето на Буда на начин како што Тезука го замислил.Древна Индија,време на расцепкани и завојувани кралства,кралства каде луѓето се поделени на касти (индиски класен систем) составен од брамани,воини,трговци,земјоделци,робови и прогонети,време на војни,суши,поплави,глад и болести.Кралот на Капилаватсу,Шудодана и неговата сопруга  Маха Маја во својот сон добиваат пророштво од брамани дека ќе добијат син кој еден ден ќе стане најголемиот владетел на светот.Обајцата се пресреќни,но сопругата нема да го види лицето на своето новороденче бидејќи умира на пораѓање.Кралот со тек на време ја лечи тагата додека истовремено го подготвува своето дете Сидарта за кралските должности што го очекуваат.Но судбината има друга намера за Сидарта па така момчето кое знае само за луксузен живот во палатата ја напушта без знаење на другите за да види што има надвор од кралските зидини.Придружуван од бандитот Тата кој има моќ да ги контролира животните Сидарта гледа работи кои ја уништуваат неговата претстава за светот; угнетеноста на подредените касти,ропството,омразата и презирот на богатите спрема сиромавите,алчноста,негрижата,предавствата,болестите на луѓето и нивната смрт.Овие глетки ќе го натераат Сидарта да се запраша зошто има страдања,дали може да ги снема и дали човек може да се спаси од смртта?Барајќи совет од еден брамански свештеник што да прави понатаму браманецот му одговара дека Сидарта мора да го напушти своето семејство и да стане монах.Само на тој начин ќе дојде до своите одговори,а тие сознанија ќе ги предава на своите ученици.Сидарта е пред дилема-дали да седне на престолот како би управувал со своето мало кралство или да остави се зад себе во потрага по непознатото?

Black Jack или докторското алтер его на Осаму Тезука.Иако Тезука после завршувањето на своите медицински студии нема фатено ни скалпер во рака поради љубовта кон стрипот (тоа и стравот на Тезука од крв) тоа не го спречило да биде доктор на хартија.А неговото алтер его е неверојатно.Секогаш кога некој е тешко повреден или болен,а се наоѓа во состојба од која нема враќање докторите не се нафаќаат да го третираат таквиот тип на пациенти.Наместо тоа тие секогаш на помош го викаат докторот Блек Џек.Но повикувањето на Џек носи со себе проблеми-прво,тој не е повеќе регистриран доктор бидејќи лекарската комора му ја има одземено лиценцата поради судир на интереси со своите колеги,второ,докторот секогаш е облечен нетипично за доктор,односно има црн костим и црна наметка небаре е Дракула (кој нормален доктор би се облекувал така?) и трето,докторот секогаш бара висока сума на пари за своите услуги,независно дали пациентот е богат или сиромашен или дали е старец,трудна мајка или дете.Но сепак,сите го бараат за помош.Докторот сигурно изгледа како кретен само поради овој опис,но тоа е само ако го гледаме површински.Блек Џек е најдобриот хирург во Јапонија,способен е да спаси живот во невозможни ситуации,нешто што за другите доктори е необјасниво.Добро,но зошто наплатува милиони јени дури и ако пациентот нема пари?Од прва изгледа дека докторот е бескрупулозен,но неговите барање за надомест се всушност еден испит на моралност,човечност и доблесност.Преку неговото барање за наплата открива кој до каде се спремен да спаси свој или нечиј живот и дали е себичен за тоа.

На пример има едно поглавје каде по една бродска несреќа повредени се еден редок вид на дива мачка,бебенце и корумпиран пратеник.Докторот прегледувајќи ги го одредува распоредот за третман-прва е мачката како најтешко повредена,потоа бебето а на крај пратеникот.Мајката на бебето се сложува да почека додека пратеникот се заканува дека ќе го пикне Џек во затвор ако не биде прв.Џек ги игнорира неговите закани и завршува со пациентите.Пратеникот го носи пред суд,а Џек му вели дека му пронашол рак кој може да го спречи под услов пратеникот да ја повлече тужбата и да плати за бебето.A ако се прашувате дали Џек блефира за ракот одговорот е не.BURN!

За великанот-Прв дел

Веќе една година сум дел од јапамк блог-екипата во која поставувам рецензии од манги,но во ниту еден момент не ми текна да оставам малку време да напишам текст за човекот без кој ќе немавме можност да уживаме во мангата и аниме серијалите,господинот Осаму Тезука,чии дела се инспирација и културно влијание не само во неговата родна земја туку и во светот.






Осаму Тезука е роден на 3 ноември 1928 година во Тојонака,Јапонија.На рана возраст се сели со родителите во Такаразука во префектурата Хјого.Како дете многу е импресиониран од приспивните приказни на мајка му,стриповите и цртаните филмови како Бети Буп или од Дизни кои ги гледал со татко му во домашните кино сали,нешто што битно ќе му влијае во неговата кариера.До својата 18 годишна возраст има нацртано и напишано повеќе од 13 стрипови додека истовремено се занимавал со биологијата на инсектите.На 18 години се запишува на Медицинскиот универзитет во Осака,но како студент по општа медицина не покажува страст и љубов кон медицината како што е случај со стрипот.Кога се наоѓа на голема раскрсница во животот што да одбере понатаму ја прашува мајка си за совет,на што таа одговара- "одбери го тоа што ти го сака срцето".Тезука дипломира медицина и ја остава настрана за да стане стрип автор.

Е сега да се рабереме,Тезука не е творец на мангата.Мангата како јапонски стрип постои во Јапонија уште од 20тите години од 20 век.А мангата во тоа време е стрип правен по урнек на класичните американски стрипови кои пред се се авантуристички.Тезука знае дека стрипот како млад дел од јапонската култура може да се промени и да се развие во многу правци,па така во своите стрипови внесува многу елементи кои ќе го редефинираат самиот стрип во светски рамки.Една од тие промени е во самиот дизајн на ликовите кои се доста карикатурално прикажани,со нетипични телесни пропорции и големи очи ала Бети Буп(Тезука отворено признава дека токму Бети Буп му е еден од најомилените цртани ликови),но најважниот аспект од неговата работа во мангата е во приказната и начинот на кој ја презентира.Тезука верува дека стрип приказните не се само приказни за суперхерои како го млатат негативецот и имаат вишок време за да излезат со својата девојка на состанок па затоа вметнува сериозни теми и содржини во време каде владеат јунаци како Супермен,Тин Тин,Тарзан,Конан итн.И наместо да се држи до форматот на раскажување преку додавање повеќе текстови за објаснување на некоја ситуација или дејства на ликовите тој ја применува филмската техника на раскажување,секој кадар да ни се чини кинематографски.Ваков потег во тоа време се смета за ризичен-зошто деца и тинејџери би сакале да читаат приказни со "длабочина",ликови од крв и месо со свои предности и маани,негативци кои и можеби не се негативци,херои за кои не знаеме дали ќе го спасат денот,филозофски теми,религија?Нормално пропратено со насилство,крв и доза на други непријатности.Во Јапонија доживува огромен успех,неговите манги се читани како од младите така и од старите,а другите мангаки го следат неговиот пат.

Но тука не застанува Тезука.Во 1961 г. ја основа својата прва продукциска куќа Mushi productions подоцна преименувана во Tezuka productions со цел да продуцира аниме серии.Во 1963 г. oваа продукциска куќа го прави своето прво аниме-Tetsuwan Atom(Astroboy) кое се емитува на Fuji Televison.Tetsuwan atom сепак не е првото аниме воопшто бидејќи во 1961 г. се појавува Оtogi manga calender кое по свој стил е премногу слично со цртаните на Дизни.Иако не влегува во историјата како прво аниме сепак Tetsuwan atom остава свој белег како прва јапонска цртана серија без Дизниево влијание,серија со свој оригинален стил и начин на раскажување,а воедно преку тоа аниме јапонската анимација оди по пат поинаков од оној на западната.

Низ годините името на Тезука стои зад многу реномирани манги и анимеа,но додека е популарен во Јапонија неговиот труд поминува со многу тешкотии и контроверзии во САД,првенствено поради фактот што сериите на Тезука се цензурирани и менувани за да одговараат на вкусот на американската публика,додека пак некои серии се жртва на тежок плагијат(Дизни ги откупи правата за Kimba the white lion само за да не ја прикажува во САД,а во 90тите го прави The lion king,копија на Кимба и воедно најпрофитабилниот Дизниев филм на сите времиња,не давајќи му благодарност,а камоли ситна пара на Тезука за оригиналот).

Во осумдесеттите Тезука се помалку време посветува за создавање аниме и манга,оставајќи други да работат на неговите проекти.Во 1988 г. му е дијагностициран рак на дебелото црево,а на 9 февруари 1989 г. го напушта овој свет оставајќи го зад себе огромното творечко наследство.Се претпоставува дека има створено преку 700 манги,сите заедно бројат преку 150 000 страници.Во неговата родна Такаразука е отворен музеј во негова чест,додека во Токискиот национален музеј за модерна уметност има простор каде е изложен дел од неговиот опус.

Продолжува во вториот дел.

Hara Hachi Bu и на тебе

Јапонците својата мудрост ја имаат вклопено во секој сегмент од животот, па така и во начинот на кој се хранат. Принципот Hara Hachi Bu доаѓа како вредна лекција од Окинава, која укажува на метод на себевоздржување и умереност, првенствено во исхраната, но и во другите сегменти од животот. Потврдата за ефикасноста на овој принцип се има преточено во долговечноста и одличното здравје на населението.

Принципот Hara Hachi Bu е едноставен и буквално значи "стомак 80%", односно, да се јаде додека не се наполни желудникот 80%. Акцентот во начинот на исхрана според овој принцип се става на зеленчук, овошје, житарки, соини производи, како и риба, и на многу минимален дел на немасно месо. Сето ова е во функција не само на редукција на ризиците од кардиоваскуларни болсти и дебелината, туку и намалување на количината на слободни радикали, кои се директни причинители на оштетувањата на клеточно ниво на организмот.

Со помош на Hara Hachi Bu, на свовиден начин се регулира временското закаснување на информацијата за ситост, што настапува 20 минути откако ќе се внесе храната. Осумдесетпроцентното полнење на стомакот е добра стратегија за редукција на дебелината без изгладнување, во комбинација со храна која е базирана претежно на храна од растително потекло (чипс :P)).

Секако, ова не значи дека треба да се остава 20% од храната на чинијата, туку умешноста е во изнаоѓањето на дозата која го сочинува принципот. Покрај храната од претежно растително потекло, се препорачува риба и производи од соја како извор на протеини, како и редовна блага физичка активност како таи чи, јога, прошетки или пак едноставно работа по дома или во двор. 

Убавината во целото ова е што, доколку се разбере и прифати принципот, останува за цел живот. Повеќе инфо тука.

Berserk

                                                                       


Манга                                                                                                                          

Пишува:Кентаро Миура                                                                                                                         
Црта:Кентаро Миура
Жанр:Eпска фантастика,хорор,акција,сеинен    
Издавач:Hakusensha
Излегува за списанието Young animal
Година на издавање:1990



До пред едно 5 години не бев тип што сакаше манги.Од јапонската поп култура преферирав само аниме како единствено нешто прифатливо за убивање време додека студирав.Се утепував од гледање носталгични серии како Robotech,Sailor moon,Digimon,а подоцна и од поновите како Ninja scroll,Escaflowne,Samurai сhamploo итн итн,се додека еден ден разгледувајќи книги на тезгите кај МОБ успеав да видам цд со скенови од манга верзијата на Akira,мојот прв насилен аниме филм.Не се двоумев многу и го купив и со Аkira полека почнав да влегувам во светот на манга стриповите.Бидејќи бев новајлија секогаш барав препораки од членови на странски манга форуми на кои дела да им дадам приоритет и сите беа едногласни-Berserk под итно.Го послушав советот,најдов квалитетни скенови на thespectrumnet;резултат-со Berserk сме неразделни веќе 4 години.

Што е Berserk?Серијал од епски пропорции кој излегува веќе 20 години,најдоброто што може да го понуди епската фантастика во стрип издание(тоа што Конан Варваринот беше за нашето детство тоа е Berserk за нас во денешно време) со аниме екранизација од 25 епизоди во 1997 година и нова аниме екранизација во вид на филмови почнувајќи од 2012 година,еден куп роба за diehard фанови,две видео игри и со база на обожаватели од целиот свет.Ова не би се случило ако кариерата на Миура завземеше друг правец.Кентаро Миура беше еден од најнадежните млади мангаки кон крајот на 80те.Неговиот труд беше ценет од страна на Weekly shonen magazine кои почнаа да ја издаваат Noa,една од првите негови манги.Но односите набргу се нарушија после несогласувањата на Миура со еден од главните уредници на списанието по што набргу доби клоца и тука се случува пресвртот.После кратка пауза во 1989 година издаде стрип од 48 страни со наслов Berserk prototype кој му донесе неколку признанија и награди,по што Миура направи неколку корекции во приказната на Prototype за потоа истата да ја објави во Jets comics под легендата позната како Berserk,а од 1992 година Berserk е безбедно вдомен во Young animal,списание каде Миура може без проблеми и притисоци да го црта и пишува своето дело како сака и да го диктира темпото на излегување на секое поглавје.

Сместена во Мидланд,земја инспирирана од Европа во мрачниот средновековен период Berserk е приказна за Гатс,воин познат како Црниот Мечувалец придружуван од Пак (мал и иритирачки,но корисен елф кој исцелува повреди) кој оди од град во град во потрага по било каква трага која ќе го доведе поблиску до наоѓањето на петте врховни демони наречени Божјата рака.Наминувајќи во еден град добива информација дека локалниот моќник барон поседува бехелит,предмет во облик на јајце кој служи како средство за повикување на Божјата рака.После долга и исцрпувачка битка со баронот за кој се испоставува на крај дека е апостол(демон во служба на Божјата рака) баронот го користи бехелитот за да побара помош од своите господари.Гатс е заинтересиран да се соочи само со еден од нив,демон по име Фемто,но Фемто го совладува без мака,а Божјата рака се повлекува носејќи го баронот во пеколот.Гатс полека се наслонува на еден sид и додека Пак му ги лечи раните гледаме како тој со тага на лицето се навраќа на своето минато,време кога тој беше платен војник,припадник на Четата на соколот предводена од харизматичниот водач Грифит/Фемто,сега дел од Божјата рака;а воедно овој флешбек го означува и почетокот на една приказна која 20 години е далеку од епилог.

Berserk е една од моите најомилени манги и колку и да го ценам господинот Миура што на светот му ја има дадено можеби најдобрата епска фантастика во стрип формат должен сум да не ги занемарам лошите страни кои во последно време се доста видливи.Мојата намера во оваа рецензија е да го покажам доброто и лошото на Berserk што е можно пообјективно,а воедно да им укажам на оние кои имаат намера да се втурнат во Berserk-верзумот што да очекуваат.

Што е тоа што го чини Berserk одличен?

1)Ликовите.Иако Berserk почнува со потрагата на Гатс по Божјата рака тука не треба да го бараме вистинскиот почеток;ниту пак кога Гатс,војник кој живее само за да се бори освојува замок со група платеници кога во еден момент напредокот на освојувачите е спречен од најдобриот војник на замокот Базусо;но не за долго бидејќи Гатс лесно го убива во борба еден на еден.Оваа борба не поминува незабележано од Грифит,младиот заповедник на Четата на соколот кој му приоѓа на Гатс и му нуди прием во четата.Гатс,после тешко убедување станува нов член и овој момент го означува почетокот на сагата,настан кој не само што претходи на походот на Гатс по Божјата рака туку и почеток на можеби најдобриот однос во смисла на пријателство,лојалност,посветеност,пожртвуваност и предавство.Грифит и Гатс се ликови кои согласно разликите добро се поклопуваат меѓусебно.Од една страна го имаме Гатс,груб и суров непочитувач кон авторитетите,воин без цел,а од друга страна го имаме Грифит,шармантен,речит и паметен командант како го менува Гатс и му дава цел во животот и да му биде десна рака во неговото патешествие како би основал свое кралство.По описот звучи како Грифит да го користи Гатс како алатка што е на некој начин точно,но има исклучок-Грифит во секој аспект се прикажува себеси пред сите како "Исус со меч";сите се чувствуваат смирено со него,сите чувствуваат спокој со него,сите гледаат во него спасител,но таа маска паѓа кога Грифит му се доверува на Гатс бидејќи во него го гледа единствениот пријател со кого може да биде свој и во целост искрен,како амбициозен мегаломанијак спремен да постигне се и сешто,макар да е по висока цена.Гатс и Грифит се поим за тоа како треба да се создава приказна центрирана на развојот на ликовите и нивната приказна е маестрално раскажана во најдобриот arc на Berserk:The golden age.

2)Светот.Комплетен,конзистентен и на одличен начин ги вклопува филозофските идеали на каузалноста,политичките погледи на апсолутизмот,монотеизмот на католичката црква,добрината и корумпираноста на човечката природа во еден мрачен,депресивен свет со своја митологија.

3)Цртежот.Првите 3 книги се генеричен манга стил на цртање,од четвртата книга Миура малку по малку почнува да го менува својот стил давајќи пореалистични црти на околината,за да се добие драстично подобрување од 13 книга,за по секоја книга деталот на секој град,село,човек и чудовиште(чудовиштата во Berserk се најдобро нацртаните чудовишта во историјата на мангата) да е неверојатно абнормален.Колку да видите дека Миура се труди да го доведе својот цртеж најблиску до перфекција е фактот што помина 3 месеци цртајќи битка од масовни пропорции.

4)Акцијата.Сеинен стриповите секогаш важат за стрипови со најдобрите,најкрвавите и најбруталните сцени што воопшто можат да се пренесат на хартија.Berserk високо котира на таа листа,било за мали борби каде Гатс ја докажува својата вештина,супериорност и агилност,било за судир помеѓу војски.Миура знае како да направи крвав спектакл.

5)Музиката.Анимето од 1997 година беше само еден вовед во Berserk и додека служеше како една голема рекламна кампања со наслов "за повеќе читајте ја мангата" неправедно е да го исклучам елементот кој за мене беше клучен дел од душата на аниме серијата-саундтракот на Сусуму Хирасава.Во недостиг на подобар опис бујрум траката "Behelit".

Што е тоа што го чини Berserk лош?

1)Пеколот наречен "till next time".Кога ќе стигнете на последната страна на било кое поглавје од Berserk таму има инфо кога треба да излезе следното.Има две опции-или ќе има точен датум или ќе пишува "до следното видување".Ако е ова второво,тогаш имам лоши вести за вас-не очекувајте ново поглавје едно 2-3 месеци.А знаејќи каква дрога е Berserk(штом почнете да го читате губете два дена во низа за да стигнете до последната страна) ќе почнете да си кубете коси зошто нема повеќе и ќе го пцуете Миура зошто работи ко Црногорец.За ова постојат неколку причини:

а)Миура не работи со асистенти(токму така,сите слики ги црта сам и не бара сценаристи за помош околу дијалозите).Е сега,тоа не му претставуваше некој проблем бидејќи пред 5 години Berserk излегуваше еднаш месечно,но како што се зголемија апетитите за усовршување на цртањето тој постави барање до Young animal да му се овозможи да си работи на своето без никакво временско ограничување.Не барајте спас во Young animal дека ќе сменат нешто,да зафркнеш работа со Миура е како да си ја утепал својата кокошка која несе златни јајца.

б)Idolmaster,со други зборови опседнатоста на авторот со симулатор за музички продуценти.Не се зезам.Миура се зарази со оваа игра од денот од кога е излезена,а да биде полошо се погрижи Namco(креаторите на Idolmaster) со нивните продолженија и спинови.Дали треба да ми е мило што Миура сеуште не се навлекол на Final Fantasy?

в)Новото Berserk аниме.Планот е ова аниме да не биде во класичен ТВ формат туку да излегува во вид на филмови,по 2-3 филма на годишно ниво.Миура внимателно го набљудува проектот и се појавува како консултант за одредени сегменти.

г)Guin saga.Серијал на книги кој се смета за најмаратонскиот серијал на епска фантастика,со досега 120 издадени книги(последната е издадена во 2009,а поради смртта на авторот серијата си остана со отворен крај).Guin saga е една од главните инспирации на Berserk.Во 2010 година Миура изјави дека со 33-от том е завршена само првата половина од приказната.

2)Доста со причина бр.1,време е за причина бр.2 или шоненизација.Без специфични спојлери Berserk во последните неколку години во некои работи стана класична шонен авантура,Гатс е херој кој секогаш победува во невозможни ситуации(не дека тоа го немаше и порано ама сега во шонен пакување)+некои иритантни другари кои служат како comic relief,што до одредена мера дава оптимистички тон на манга во која такво нешто не е потребно.

Berserk е меч со две оштрици;во еден момент ќе ве воодушеви како што ниедна манга не ве воодушевила,во друг момент знае да ве натера да се откажете од понатамошно читање поради омразената "till next time",но ако го тргнеме настрана нашето неспокојство и дозволиме Миура да ја ткае приказната како што ја замислил тогаш нема да ни смета временскиот распон и неговиот обид да остави траен белег кој ќе го паметат и подоцнежните генерации.

Добредојдовте во саможртвувањето (Добредојдовте во НХК епизода 19)

Како што ви ветивме, за кратко време ви ја презентираме и новата епизода на Добредојдовте во НХК - Добредојдовте во саможртвувањето, уште една забавна епизода од секојдневието на нашите тинејџери полно со проблеми.

Играта на Мисаки и Сато продолжува - Сато го потпиша договорот и вети дека ќе и’ ги исполнува сите желби на Мисаки, а Мисаки е решена дека ќе му врати за неговото флертување со Кашива, па си игра со него влечејќи го насекаде за да ги исполнува сите нејзини хирови. Но до кога, или до каде, ќе оди сета таа игра? И какви се вистинските чувства на Сато?

Овде можете да ја прочитате онлајн верзијата. Pdf и cbz верзиите може да се добијат на барање во коментар.
Очекувајте не’ наскоро со нови епизоди.

Манганација 0003 Кучиња (Увертира еп.01)

Во пауза од работа, воглавно, а и со желба да направиме нешто ново, ви го претставуваме новиот проект на Манганација #0003 - Кучиња (Dogs). 

Кучиња е одлична акциона манга дури и за оние кои не го сакаат многу тој жанр. Покрај флуидните и ангажирачки акциони сцени, мангата има одлична приказна и интересни и добро изградени ликови. Како за почеток ви ја презентираме Увертирата, составена од 4 приказни за 4-те главни ликови Михаи, Бадо, Наото и Хаине. Тоа е една книга од шест епизоди и епилог, кои ви ги презентираме почнувајќи од денес, се надеваме, паралелно и исто толку често како и НХК. Секоја приказна може да стои и самостојно, но сите заедно, прават еден од најбрилијантните уводи во една од најпопуларните манги - Кучиња: куршуми и кланица (Dogs: Bullets & Carnage). Инаку, Увертирата е адаптирана и во аниме од 4 епизоди, ако некој е заинтересиран да го погледне има препорака од мене.

Првата приказна која ја презентираме денес е Плачливиот стар убиец. Низ флешбекови, епизодата ја раскажува трагичната приказна на Михаи, за нас освежувачки лик, кој со оглед на годините и средината, ги нема проблемите на тинејџерите од  НХК.

Првата епизода може да ја прочитате овде. Припремени се и pdf i cbz верзија, ако некој е заинтересиран да ја добие во таков формат, нека ни пише имејл или коментар на постов. Се надеваме дека ќе уживате ,)

Добредојдовте во замката (Добредојдовте во НХК епизода 18)

За денес ви подготвивме изненадување, па jа објавуваме порано (или многу подоцна) од петок 18-тата глава на „Добродојдовте во НХК“. Сe’ уште во потрага на ентузијасти и редовни членови на тимот, неколкумина од нас се снаоѓаат временски да го исполнат рокот.. Моментално се припремаат и другите две глави од 4-тата книга, со што би стигнале до половина од приказната. И тие ќе бидат објавени наскоро, зашто ги работевме паралелно, а се надевам вие и понатаму ќе бидете трпеливи и ќе се радувате на секое наше издание. ;)

Мисаки не се откажува од Сато, и понатаму се обидува да го извлече од статусот „хики“. Оваа епизода раскажува дел од приказната на Мисаки, но мора да се запрашате што е вистина а што не, кога епизодата носи наслов „Добредојдовте во замката“. Како и да е, уште едно кратко уживање од нас за вас.

Онлајн верзијата како и секогаш овде, а нормално, и pdf и cbz верзиите се спремни за симнување.

НХК 17 епизода

Здраво на сите. Ви ја претставуваме новата епизода на „Добредојдовте во НХК“. Овој пат тука ги имаме Love хотелите (не го врзуваме за Валентин), кои се специфични за Јапонија и претставуваат повторно една критична точка во функционирањето на јапонското општество. Критиката тука повторно е насочена кон празнината која луѓето сакаат да ја пополнат со правењето неразумни работи и неможноста таа толку едноставно да исчезне.
Може да ја прочитате на нашиот манга читач на овој линк, или да ја симнете во pdf тука.
Оваа епизода е спремна скоро два месеци, но обично одевме со распоредот однапред, односно имавме неколку епизоди спремни за да може да го фаќаме секој петок со нова епизода во 13 часот. Но како што забележавте, не  ни оди баш најсјајно после паузата. Тимот е некако размекнат и не се турка :) 18 е преведен, исто одамна, ама ни фали тајпсетер. За 19 и натаму ни фалат преведувачи, само чистачите најдобро и најбрзо си ја завршуваат работата, па го имаме цел том ичистен.
Затоа ве повикувам сите, кои сакате сканлацијата на оваа манга да продолжи да ни се придружите во групата. Преведувачи и тајпсетери секогаш се добредојдени. Доколку не успееме, овој наш проект ќе остане недовршен. Но, ако имате желба за некој друг сканлациски проект, групата е тука. Слободно споделете ваши желби за работа. Сепак, како љубители на јапонската култура, убаво е да пробаме да се огледуваме на нив во навиките за напорна работа и постигнување на успех, и да не потпаѓаме кон македонската меланхолија и апатија на неработење и неуспех.

EDIT:
Направивме и cbz верзија, за секој случај ,)