Кога ја погледнав првата епизода, останав збунет. Неможев да сватам зашто досега не сум помислил да ја гледам серијава. Нејсе, иако сеуште не свесен за природата на авантурата во која што се впуштам, решив да ја изгледам оваа аниме серија што е можно по скоро.
Серијата започнува со класичната "film noir" основа. Престава на утопистичкиот живот на протагонистот (материјална, социјална и психофизичка благосотојба), наеднаш почнува да се руши и да си ги покажува своите трули темели. Вечното бегство и не знаењето на тоа кој ти верува т.е. на кого можеш да веруваш, го прави почетокот на оваа аниме серија безмалку возбудлив. Низ велот на енигматичноста и искуствата на Real и Igi, како и осамениот живот на имигрантот Vincent, серијава срамежливо ќе започне да ја открива насоката во која се упатува. Повеќеслојниот приказ на откривањето на човекот, како индивидуа и како алатка во поголемата машинерија на општеството, како рационално суштество и како ментален склоп кој не прави никаква смисла, е само еден од квалитетите што оваа аниме серија ги содржи.
Мрачниот амбиент е изненадувачки моќен, со оглед на тоа што добар дел од случувањата се проследени преку ден. Секогаш имаш чувство дека неволјата се крие позади следниот агол. Можеби за ова е парцијално виновна и музиката, која совршено се вклопува со сликата.Визуелниот аспект може да разочара добар дел од потенцијалната публика. Минималистичкиот пристап најчесто се покажува доста продуктивен. Гледачот не е бомбардиран со непотребна информација и може опуштено да ја следи главната приказна, но минималистичниот пристап понекогаш и иритира.
Воглавно, Ergo Proxy е серија, пријатна за окото, увото и умот. Топло ја препорачувам на сите, особено на обожавателите на postcyberpunk и сличните на него жанрови.
Објави
