Bento

Додека истражував на темава добив впечаток, дека покрај познатиот факт дека Јапонците фанатично се посветуваат на работите и нештата што ги прават, тие можат да победат во било кој натпревар за вешта жена кај нас на пример. Посебно кога ги видов уметничките дела што претставуваат еден "обичен" запакуван ручек.

Бенто (弁当 или べんとう) е вообичаено домашно припремен запакуван оброк или единечна порција "за носење" од ресторан, типичен за јапонската исхрана. Содржи ориз, риба или месо и додаток од еден или повеќе видови закиселен или поинаку приготвен зеленчук. Притоа битен е изборот на храната во зависност од пригодата и временското доба, како и боите на храната, а со тоа е нејзината бенифиции за здравјето и расположението на консументот. Како контејнер може да, се користи секојдневна, обична амбалажа од пластика, потоа специјален, тематски lunch-box, па сe до уникатен, лакиран, дрвен контејнер. Колку е поубава кутијата, толку се подобрува и впечатокот за храната.

Еве и малку историја. За прв пат почнува да се прави во 12 век, потоа се популаризира во Едо периодот, кога се користи како оброк за патниците - koshibentō и или makuno-uchi bentō - оброк помеѓу чиновите на кабуки и но, додека во Меиџи периодот започнува да се продава ekibentō - оброк на железничките станици. Во периодите околу Светските војна, бенто е избегнувано, па дури и забранувано во училиштата, заради недостатокот од намирници и поради самиот одраз на богатството на фамилијата на ученикот во кутијата и храната во бенто-то. Бенто повторно добива на популарност во 80-тите години на 20. век, со популаризацијата на евтините пластични кутии за ручек, појавата на продавници за додатоци и декорации. И денес најчесто го практикуваат работниците, патниците и учениците.

Интересни се исто и контејнерите за бенто, денес ги има најчесто пластични - класични, практични или тематски - за секого понешто. Ретко се среќаваат домашно припремени бенто, и тогаш правилото би било да се заштитат и носат во furoshiki која ќе служи и како торба и како чаршаф за на маса (среќа ваша што Би објасни пост порано за furoshiki, па можам да се опуштам и да привршам со излагањето)

Еве неколку интересни сајтови за бенто, за оние кои ќе се одлучат да пробаат сами да прават вакви порции
AnatheRed's bento factory..
Adventures in Bentomaking
Cooking cute (нема да им замериме што некои од овие мајстори се Американци)

Или livejournal entries на Mushmo, Bentolunch или Bentochallenge
(ммм.... ми текна уште еден супер настан за групава, т.е. ќе беше супер ако некогаш се одржеше и cosplay... оh well, се со време, прво нека се активираат малку авторите)

Или можеби ќе ви биде интересно ова тематско бенто
Bento album covers - (freaky...по мој вкус) или пак сликичкиве од празнични честитки во храна

Но најмногу, искрено, ме изненади овој блог на една, неверојатно уметнички талентирана и посветена јапонска домаќинка, која се релаксира правејќи бенто секое утро за својата фамилија, а се лути кога нејзиниот син неблагодарно ја полни устата во рок од 10 секунди со прекрасно и грижливо приготвената храна. Срам да му е на неблагодарниот син! Секој би сакал бар да проба вакво нешто, нели?

Покрај сите овие сликички, на Flickr можат да се најдат илјадници примери, и лични и пријателски натпревари во поубав или побогат или пооригинален бенто. Јас, искрено, го посетив мојот фрижидер после овој пост во потрага по инспирација, поточно по "љубов" за моето распеано стомаче.

Малку благце не е на одмет...

Во услови на зголемена потреба од неквалитетни шеќери во овој период (ова зборам за себе), решив да видам што точно се купува во Јапонија за оваа цел, како пандан на напливот на турски слатки ствари кај нас. Постов ќе ги обедини традицијата и новото време, па затоа за почеток малку за јапонските традиционални слатки ("бонбонЌи").

Традиционални јапонски слатки се wagashi-тo, направени најчсто од шеќер, овошје и пире од азуки грав (azuki beans). Термички не се обработуваат, а и не се јадат во големи количини, обично како додаток на нешто друго (со matcha ит.н.), бидејќи и немаат некој особен вкус. Сликата прикажува namagashi, кои се меки и се прават од желе и пире од азуки грав, додека има и еден друг вид, кој се нарекува higashi, кои пак се суви, се прават од шеќер во прав и траат долго, а се служат при церемонија на чај (јас уште си го чувам моето higashi во вид на sakura).

E сега доаѓа занимливиот дел... следува листа на позанимливи слатки кои се актуелни во Јапонија, а ми оставија впечаток, и тоа:

1. Death note apple cookie - колачиња од јаболка со супер вкус како одговор на Death note манијата...2. Glico Watering Kiss Mint Gum - Peach Mint Pink - бонбонќи кои подолго време се на јапонскиот пазар, а се за сите оние кои патат или мислат дека патат од "хроничен миришљав здив".

3. Meiji Chocori - Mild Chocolate - чоколатца во стилот "со чисти раце" затоа што се "лапни голтни".

4.Glico Breo - Peach Mint - таблетки кои наводно го чистеле јазикот "Freshens your breath and leaves your tongue so clean that you'll want to stick it out to show everyone like they do in the CM's "... Замислете

5.Lotte Pie no Mi - Apricot Mango Dessert Flavor - пудингче од кајсија и манго... not bad...
6.Meiji Takoyaki Shop Gummy - takoyaki (ама ова е со карамела) со упатство за употреба, односно за ад хок препарација на благцето. 7.Meiji Dice Caramel *New Package* - пакетов го нарекуваат "yummy taste from Japan's past". Карамелки во коцки... 8.Sakuma Drops Candy - овие се оние што се спомнуваат во "The grave of the fireflies" 9. Ramune Bottle Candy - бонбони со вкус на лимонада, кои се базираат на познатиот Ramune јапонски пијалок (или лимонада ако се преведе)10. И за крај, Кit kat Sakura - нема потреба од објаснување... сакам ваквооооо... и тоа другото е ок... да нема забуни:)

На овој сајт може да ги видите сите актуелни слатки, па и снекчиња во Јапонија клик.

Оваа прилика ја користам да ги поздравам: Dorina чоколадата со бисквити, Топ кек со чоколадо, целокупниот асортиман на Kit Kаt производите, едни турски колаченца со М&М's одозгора, кои не знам како се викаат, ама се многу фини, Тwix-от и Bounti-то, Biskrem-от и Tutku-то и еурокремот на Swiss Lion (бившо Таково).

Ајде од утре диетка :P

Љубам чопстикОВЕ - или hashi наместо конвенционален прибор за јадење

Точно... од многу одамна ги користам како прибор за јадење, нормално, за наши јадења кои дозволуваат употреба на chopsticks. Посебно добро ми служат за шпагети, и во принцип, ако немам chopsticks тешко се решавам да јадам, затоа што искрено, никогаш не ми било јасно како се користат вилушката и лажицата во комбинација за "делкање" шпагети.

Потекнуваат од Кина, од времето на династијата Шанг (1600-1100 г. п.н.е). Се изнасмеав на фактот дека етимолошки, зборот chopstick произлегува од "chop-chop" или "брзо-брзо". Нашите драги Јапонци, chopsticks-от ги нарекуваат hashi или otemoto. Варираат од мали до hashi со средна големина, а исто така и женските и машките се разликуваат по должина, (едните се пократки, другите подолги респективно). Има и hashi за дечурлана, кои исто така може да се најдат во продажба.

Она што сакав да го споделам тука се манирите кои на кои треба да се внимава, односно работи кои не треба да се прават додека се јаде употребувајќи chopsticks. Значи, постојат повеќе ситуации кои покажуваат недостаток на манири, и во продолжение се дадени со оригиналните називи:

1. Mayoibashi (indecisive hashi) - беспотребно мавтање hashi-то поради неодлучност што да се земе наредно.

2.Utsuribashi (capricious hashi) - земање еден вид на храна, а после во наредниот момент премислување и земање на друг вид на храна од чинијата (муи фрики, ај маст сеј)

3. Yosebashi (drawing hashi)- повлекување на зделата кон себе со помош на hashi-то.

4. Kakibashi (shoving hashi) - држење на зделата блиску до уста и неконтролирано пикање на ориз со hashi-то. (ова у фазон диши мало)

5. Komibashi (stuffing hashi) - дополнување на веќе полна уста со јадење со помош на hashi-то. (лаком г'з трагедија)

6. Kuwaebashi (holding in mouth hashi) - затворање на устата околу краевите на hashi-то.

7. Neburibashi (sucking hashi) - шмукање на врвовите на hashi-то.

8. Saguribashi (stirring hashi) - мешање на супата со hashi за да се добијат некои намирници?!?!?!?!(wtf)

9. Namidabashi (crying hashi) - не смее да капе супа од врвовите на hashi-то додека се поместуваат.

10. Sashibashi (piercing hashi) - бодење на храната со hashi-то.

11. Yokobashi (adjacent hashi) - користење на hashi-то како лажица, држејќи ги паралено споени.

12. Tatakibashi (beating hashi) - удирање на врвовите по страната на зделата, за да се привлече внимание (у амерички филм коа свекорот сака да им честита на младиве за свадбата па тропка по кристалната чаша, и тоа увек со вилушка...)

Кога не се користат, треба да се стават по страната на чинијата, и никако не смее да се забодуваат во ориз, бидејќи тоа се прави само на гробишта во чест на мртвите предци кога според будистичките обичаи, им се нуди ориз... Исто така не треба да се подава храна директно од hashi на hashi, затоа што еден друг погребен обичај подразбира подавање на изгорените коски од човек на човек, па си направиле несреќна паралела. И некултурно е да се покажува на нешто или кон нешто со hashi-то, а и не треба да се мавта во прзно со нив.

И на крај, ако ви се смачи, односно ако имате потешкотија да ги користите после извесно време, барем за нас девојките еве една добра солуција. Замислете, јас имам исти такви дома, ги добив на подарок.

japanese food - yakitori

Yakitori (やきとり) is one of basic Japanese foods that salarymen would enjoy, drinking with ビール (biiru/ beer) and 酒(sake) after work. Literally it is "grilled (yaki) chicken (tori)." Since most of Macedonian are meat lovers, I am sure yakitori would be one of your favorite. Japanese eat all parts of chicken. The photo shows, from left-up, レバー(rebaa/ liver), かわ(kawa/ skin), はつ(hatsu/ heart) and skins. There are all other parts like XXX or legs, etc., but I just do not eat such parts.... Yakitori is seasoned either with しお(shio/ salt) or タレ(tare/ soysause based sweet stuff). Usually shio for skins, tare for livers. Hmmmm. Yummy. I think all yokitori materials could be available in Macedonia (because it is just a chicken, salt or soysause, sugar and sake, I suppose), I wish somebody would cook yakitori for me....

introduction to japanese food

Well, I am not an expert on anime or manga or japanese pop music or whatever, but I can talk about Japanese food. I will introduce Japanese food here as a series sometime.

This time, I just wanted to show a picture of a square watermelon that I found in Japan. This is specially made for a decoration or gift purpose. Our watermelon is usually round like Macedonians (^_^). In Japan, fruits are generally expensive. A cut-watermelon cup in the photo costs 200 yen, which is about 100 MKD, and usually tasteless compared to Macedonian watermelon.

It tells why I was pretty much impressed when I bought a whole watermelon in Macedonia first time.

Anyway.
From next post, I will introduce all kinds of Japanese food except sushi, which is not our usual home meal but most famous in the world. I am sure there are lots of publications about sushi and sushi manner or whatever, so rather I want to show more casual Japanese food so that when you visit Japan you can order from a menu without mistake (*^o^*)/


Today's word: watermelon = 西瓜(スイカ) suika