четврток, 12 август 2010

Seagaia Ocean Dome - совршената плажа во секој дел од годината

Лоциран во Miyazaki, Miyazaki, на југот на Јапонија, со целата своја велелепност, се простира најголемиот затворен воден парк во светот, Seagaia Ocean Dome, дел од Sheraton Seagaia Ocean Resort. Паркот е со импозантни димензии од 300m должина и 100m широчина, има покрив кој се отвора и затвора во зависност од временските услови, што овозможува убаво сино небо дури и во облачни денови. Темпреатурата на воздухот е 30оC, а додека на водата 28oC, што претставуваат идеалните услови за летно време.
Инспирацијата за еден ваков импозантен објект се секако не многу топлите врнежливи лета во Јапонија, проследени со голема влажност на воздухот. Во 2007 година бил затворен заради реновирање, за да во 2009, по реотварањето на објектот, посетеноста му се вдвои.
Самиот објект, освен симулација на перфектна плажа, нуди и многу други пропратни содржини, како на пример, активен вулкан, хај-тек машинерија за правење на вештачки бранови, како и плажа со ситен бел мермерен песок, идентичен на вистинскиот, но кој не се прилепува за стапалата (OMG).
Еве и некое сличе од овој објект, кој е впишан во Гинисовата книга на рекорди:

петок, 6 август 2010

Иц коктејл тајм!

Летото, кога се во прашање софистицираните пијалоци, се врзува најчесто за коктелите. Овој пат ќе се позанимаваме со типовите на коктели карактеристични за Јапонија и типичните алкохолни пијалоци кои се користат за таа цел.
Типичните јапонски коктели се базираат генерално на sake, shochu и јапонско виски, но има и коктели базирани на пиво. За сакето се вели дека е идеална база за мешање со пијалоци кои имаат ниска до средна концентрација на алкохол. Лесно и хармонично се вклопува со многу алкохоли, при тоа давајќи им специфичен вкус на коктелите. Во денешно време, кога сакето е достапно насекаде, коктелите добиваат нова димензија, токму поради несекојдневната сензација која ја дава вкусот на саке коктелот.
Шоучу-то, кое е слично на сакето, се користи исто така коктели, и тоа од типот Korui (кое се добива со повеќекратна дестилација). Во денешно време shochu коктелите се продаваат во конзерви и се наречени “Chu-hai”, а може да се најдат скоро секаде во Јапонија, од автомати за пијалоци на улиците, разни типови на маркети, па дури и во киосците во метрото. Ги има со разни вкусови: грејпфрут, лимон, лајм, праска, јагода, слива и многу други.

четврток, 5 август 2010

Јапонците на одмор во странство

Овој пат ќе се позанимавам со Јапонската култура на одење на одмор. Јапонците важат како нација која е најмногу “лишена” од годишните одмори. Според една "студија", Јапонците имаат најмал број на денови во годината за одмор, од тие денови користат најчесто само половина, а на годишно ниво во просек користат по само 9 дена одмор, што е далеку зад останатите земји.
По втората светска војна и појавата на јапонското економско чудо, јапонскиот животен стандард доживеа значителен пораст. Линијата на потребите на Јапонците, се согледува во следново: во ‘50тите години, за Јапонците било достигнување да ги поседуваат трите С – senpuku, sentakyu и suihanki (вентилатор, машина за перење и електричен уред за варење на ориз); во ‘60тите, пак, доминирале трите К – kaa, kura и kara terebi (автомобил, клима уред и колор телевизор); додека веќе во ’70тите, во кои се случува и јапонското економско чудо, достигнување биле трите Џ – jueru, jetto и jutaku (накит, прекуокеански одмор и куќа).
Имено, по либерализацијата на прекуморските патувања во Јапонија по 1964тата, по оддржувањето на летните олимписки игри во Токио, бројот на Јапонци кои одат на одмор во странство константно расте, за да достигне некоја бројка од 15 мил до средината на ‘90тите од минатиот век. (ова пред се’ се должи на поволниот курс на Јенот, особено по потпишувањето на Plaza D’accord). Надолен тренд оваа појава доживува во 1997 година, поради рецесијата и слабеењето на Јенот. Веќе во 2000тата има нов рекод, од 17,8 мил Јапонци кои одат на странски одмори, за да во 2001, има повторно намалување на бројот, пред се’ поради терористичките напади во САД.
Според најпоследните статистики, во првата половина на 2010 најмногу Јапонци имаат отидено на одмор во Кореа и Кина, и тоа над 3 милиони. По пола милион јапонски туристи првава половина од годината заминале на Хаваи, Тајван, во Хонг Конг, остатокот од САД и Гуам. Од европките земји, најмногу ги имало во Франција, па Шпанија и Германија. Рецесијата се чини дека нема некое големо влијание врз патувањата на Јапонците во странство, напротив, постојат големи промоции на прекуморскиот туризам во Јапонија.
Наспроти понудата на странските туристички дестинации, самата јапонска влада оди кон тоа да се стимулира земањето на платен одмор, пред се’ за да го подгрее домашниот туризам (а и ради појавата на karoshi;)). Речиси 50% неискористените одмори, според владината калкулација, во случај во целост да се реализираат, би резултирало со 1,5 мил. нови работни места, како и 12 трилиони Јени приходи... но тоа е веќе друга приказна. ;)

сабота, 24 јули 2010

MaxXJapan.com

Само на кратко, да ви презентирам нов портал направен ентузијастички од некои од членовите на нашата група. Нашиот блог сеуште функционира, но порталов е повеќе наменет за online социјализација за сите љубители на Јапонија. Отворен е и форум, што мислевме дека многу фали, со различни теми. Се надеваме дека ќе живне ^_^

Па се гледаме на http://maxxjapan.com/



вторник, 13 јули 2010

Поздравувањето и поклонувањето во Јапонија

Додека чекаме некој да ни се смилости и да ни даде простор за проекции за Јапанорама, да не седи празен блогов, имам да ви споделам еден интересен пост за значењето на поклонувањето (не дарувањето, туку учтивото наклонување) во Јапонија. Денес го читав на интересниот блог за јапонскиот јазик и култура Tofugu.


Накратко, поклонувањето е сосема природно и длабоко врзано за јапонската култура. Не она смешно поклонување од 45 степени што го среќаваме во анимето, туку кратки, учтиви поклонувања со кои јапонците си покажуваат почит еден кон друг. И не само почит. Во Јапонија со поклонувањето се покажува наклоност, понизност, благодарност, извинување, признание и честитка. Длабочината и должината зависат од рангот и социјалниот статус на оној кој изразува почит и оној кон кого се изразува почит. Кога не се познаваат лицата најдобро е, кога ќе се разменат бизнис-картичките како што прават во Јапонија на почетокот од претставувањето, да се утврди кој има повисок статус, а и кој е постар. Годините исто се од особена важност за покажување чест.

Секое поклонување во зависност од намената, дури и има сопствено име. Според Tofugu, поклонувањата се делат на
  • Климање со глава - секогаш нанапред, спрема блиски пријатели или пониски по ранг, колеги на пример.
  • Eshaku (会釈) - поклон за поздравување, со наклон од околу 15 степени, е поклон за не толку блиски пријатели и колеги од ист ранг
  • Keirei (敬礼) - поклон за покажување почит, со наклон од околу 30 степени, е поклон за вашиот шеф или луѓе кои воопшто не ги познавате
  • Saikeirei 最敬礼 - поклон за покажување најголема чест, со наклон од околу 45 степени, е најчесто поклон за покажување почит кон Императорот, или извинување кога сакате да покажете колку длабоко жалите за својата грешка.
  • Поклон на земја, наведнување на коленици - е поклон кој денес ретко се користи, порано го користеле традиционално самураите, или при особено очајни извинувања. Денес се користи само во вежбањето на боречки вештини.





Често е тешко да се дефинира кој прв треба да се поклони. Без исклучок, културно е да се врати на поклон. Меѓутоа, во Јапонија можат да се забележат и неколку „смешни“ ситуации на поклонување.
Во продавница на пример, вработените длабоко се поклонуваат. За тоа се платени, па не мора да им се врати со поклон.
Користејќи телефон, јапонците често се поклонуваат, барем со мало климање на главата, што не е воопшто чудно кога ќе сфатите колку време поминуваат во поклонување во живо.
Кога испраќаат некого со воз на пример, јапонците својата посветеност и верност ја покажуваат со тоа што се поклонуваат длабоко и стојат наведнати, (особено во љубовни врски) се’ додека не замине возот, колата или лифтот (?)
Често можат да се видат континуирани поклонувања, едно по едно, бидејќи луѓето не сакаат да бидат надмашени во тоа. Секогаш постои она „враќање на поклон“ кога некој ќе ви се поклони. За среќа секое враќање е помало и помало, па не оди до бесконечност.

среда, 2 јуни 2010

Кратка историја на мангата

Серијалот на текстовите за мангата, објавени во македонскиот стрип магазин "Синдром", повторно од нашиот член Јордан Коцевски продолжува. Во вториот број текстот со наслов: Кратка Историја на Мангата

Поимот манга, како дел од јапонската уметност, се јавува на крајот на 18от и почетокот на 19от век. За прв пат се појавува во форма на сликовница во делото „Shiji no yukika“ од 1798 година на пoзнатиот јапонски поет, писател и уметник Santõ Kyõden. Сепак, од овој период најценети се книгите насловени како „Hokusai Manga“ (1814) на познатиот уметник кој принтал на дрво Hokusai (во светот познат по неговата слика „Големиот бран на Канагава“). Тоа што претставува револуционерно во овие книги е асортиманот на скици на овој уметник, а кои се поврзани како приказна.

Во 1874та година се појавува првиот манга-магазин насловен како „Japan Punch“, основано од Charles Wirgman во 1862 год., а како цртач се појавува Eshinbun Nipponchi. Но поради неговиот едноставен стил на цртање магазинот доживеал само три броја. И покрај неуспехот на овој манга магазин истото било инспирација за појава на нови манга магазини, како „Marumaru Chinbun“ (1877) и „Garakuta Chinpo“ (1879). Од останатите манга магазини вреди да се спомнат „Shonen Sekai“ (1895), „Shojo Sekai“ (1905) и „Shonen Pakku“ (1905), како први манги наменети за машки, женски, односно деца. Тоа што е интересно е дека сѐ до мај 1924 година, со појавата на манга магазинот „Kodomo Pakku“, сите претходни манги биле неми, односно за прв пат во ова списание се користат балончиња за говор.

Развојот на модерната манга започнува во периодот по Втората светска војна. Во овој период видно е културното влијание од САД преку нивните стрипови, филмови и цртани (посебно цртаните од Дизни), кои внесле некои промени во стилот на цртање на мангата. Појавата на „Astro Boy“ (1952) на Osamu Tezuka претставуваше стилистичка иновација во мангата. Tezuka воведе нов „кинематографски“ пристап во кој панелите се како филм, се менува кадрирањето –после далечен следи крупен кадар, се даваат детали од акцијата, се фаќа slow motion ефект и сл. Ваквиот негов стил е практикуван во сите манги кои следат потоа.
До денешен ден се развиени (и развиваат) голем број на жанрови и поджанрови на манга, наменети за различен целен пазар, а популарноста на мангата достигнува светско ниво. За ова повеќе во наредните броеви на „Синдром“.

*Објавените цртежи се дел од Hokusai мангата.

четврток, 27 мај 2010

„Јапанорама 16“ посветена на „Џиниус парти“ и „Аниматрикс“

Денешната презентација во „Ла кања“, во организација на неформалната група македонски љубители на јапонската култура „Јапан@мк“, ќе биде посветена на кратката јапонска анимација - аниме

Шеснаесеттата „Јапанорама“, која ќе се одржи вечерва во „Ла кања“, ќе биде посветена на кратката јапонска анимација. Првиот дел од проекциите е закажан за 20 часот, а вториот во 21.45 часот. Притоа, паралелно ќе бидат прикажани дела посветени на антологијата на кратката анимација, насловени „Џиниус парти“ и „Аниматрикс“, кратки анимации базирани на добропознатата приказна за „Матрикс“, сите од значајни јапонски автори.

- Честопати генијалноста на големите писатели се гледа повеќе во нивните раскази отколку во романите, па затоа овој пат се одлучивме да ви ја претставиме генијалноста на кратката јапонска анимација - велат членовите на групата „Јапан@мк“, која ги организира ваквите дружења.

„Јапан@мк“ е неформална група македонски љубители на јапонската култура, чија цел е на едно место да се соберат луѓето што се фасцинирани од јапонската анимација - аниме, мангата (јапонски стрип), боречките вештини, јапонскиот јазик и јапонската култура воопшто. На тој начин тие ја промовираат оваа поинаква култура во земјава. Досега организирале повеќе проекции на јапонски играни, документарни и анимирани филмови, демонстрирање на јапонскиот ритуал на подготвување чај, изложба на младиот македонски манга-автор Маруко Аква Мизу, хаику-читања, посети на бонсаи-паркот, како и учество на фестивалот на црешите „Сакура“. Групата постои од февруари 2008 година, а од април истата година е активна и преку блогот japmk.blogspot.com, на кој пишуваат дваесетина членови, од кои тројца-четворица се поактивни. Нема ограничување на темите, сé додека се поврзани со Јапонија. Нивниот првичен план било блогот подоцна да прерасне во сајт, но оваа идеја сé уште чека реализација.

- Активностите не запираат, бидејќи секогаш се наоѓа некој што има барем малку време и желба да направи нешто за групата. Од година во година, од месец во месец, се пријавуваат сé повеќе членови кои пројавуваат интерес за нешто што е дел од јапонската култура. Изненадени сме, на пример, од тоа колкав дел од младината во Македонија знае што се аниме и манга, следејќи ги притоа актуелните наслови од таа култура - велат од „Јапан@мк“ и додаваат дека на „Јапанорама“ често доаѓаат и голем број посетители што не се членови на групата.

(превземено од Нова Македонија)

сабота, 22 мај 2010

Jапанорама 16 - Genius Party (part 1) vs Animatrix

Како што често генијалноста на големите писатели се гледа повеќе во нивните раскази отколку романи, овој пат се одлучивме да ви ја претставиме генијалноста на кратката јапонска анимација, double feature. За среќа постојат доволно добри автори и доволно храбри продуцентски куќи - во случајов Madhouse Studios и Studio 4oC, кои често прават интересни компилации од аниме. Од многуте интересни наслови, одлучивме овој пат да пресечеме - од едната страна се Genius Party, првиот дел авторските дела посветени на Антологијата на кратката анимација, a од друга страна Animatrix, кратките анимации базирани на добропознатата приказна за Matrix, секако, повторно од значајни јапонски автори.


Genius Party (part 1) vs Animatrix


Еве го и распоредот на прикажување:
20.00h
Genius Party (Genius Party) 5min
The Second renaissance pt.1 (Animatrix) 10min
The Second renaissance pt.2 (Animatrix) 10min
Shanghai dragon (Genius Party) 15min
Kid's story (Animatrix) 10min
Program (Animatrix) 10min
Deathtic 4 (Genius Party) 15min

Пауза од 30min

21.45h
World record (Animatrix) 10min
Beyond (Animatrix) 10min
Doorbell (Genius Party) 15min
Detective story (Animatrix) 10min
Matriculated (Animatrix) 10min
Limit cycle (Genius Party) 15 min

Уживајте повторно со Јапан@мк и Ла Кања, во среда 26.05.2010 во 20.00 часот
Овој пат аниме-ата остануваат со англиски subs.

Линкови за Genius Party (2007): IMDB, ANN, MAL, Wikipedia, Official site
Линкови за Animatrix (2003): IMDB, ANN, MAL, Wikipedia, Official site

среда, 19 мај 2010

Манга, повеќе од јапонски стрип

Не е прв пост за дефиницијата на манга-та, ама сепак, секој придонес се важи. Особено овој, заради местото што го добил во стрип заедницата на Македонија. Фала многу на Јордан Коцевски за текстот објавен во македонскиот магазин Синдром, посветен на македонската стрип култура и уредуван од екипата на Макстрип интернет порталот
Наједноставното објаснување за тоа што претставува мангата би било дека тоа е јапонски стрип. Тогаш зошто ако мангата претставува стрип се нарекува со сосема поинакво име. Тоа се должи на фактот што и покрај тоа што мангата е стрип, сепак постојат бројни карактеристики кои ја прават поразлична од останатите стрипови. Првата воочлива разлика помеѓу мангата и стрипот е во форматот на изданијата. Стандардниот формат на интегралните изданија на мангите се помали во однос на стандардните интегрални изданија на пр. на Marvel и DC. Втората воочлива разлика е веднаш откако ќе го отворите изданието –а тоа е начинот на кој се читаат мангите. На место вообичаеното читање од лево на десно, мангите се читаат обратно –од десната кон левата страна. Ова и е причина поради која американските изданија имаат предупредување на последната страна од мангата (дека тоа не е прва) и упатство за читање.
Но и покрај овие разлика, она што навистина го прави јапонскиот стрип манга е стилот на цртање. Имено самиот манга стил на цртање е присутен во Јапонија уште од крајот на 18от век, но непосредно по Втората светска војна следи негова примена во јапонската стрип култура со одредени адаптации под влијанието на американските стрипови, со што во Јапонија почнува и појавата на модерните манги. Денес овој поим се однесува на јапонскиот стрип, нацртан и објавен во Јапонија, додека анимираните филмови цртани во манга стил се познати под името аниме. Карактеристично за манга стилот на сликање е специфичниот дизајн и изглед на личностите, пред сè лицето и експресиите, и тоа дека секогаш се црно-бели. Веднаш ќе познаете дека се работи за манга кога ќе ги видите крупните очи на личностите, нивното мало носе, и не нагласените усни, често претставени со само една црта. Покрај ова уникатноста на мангата е препознатлива по начинот на кој се дизајнира таблата и распоредот на сцените; балончиња за текст со различна форма како резултат на емоционална состојба на личноста која зборува; сцени во кои посебно внимание се посветува на позадината, а не на личноста; сцени со апстракна позадина; честа употреба на „линии на движење“ итн. Токму од овие причини мангата го носи ова име, а не називот јапонски стрип.

петок, 14 мај 2010

Јапанорама 15 - една приказна за едно пријателство

преземено од блогот на poljaff


Место интро за претходната Јапанорама, еве еден субјективен ривју од мене. Sword of the stranger, изгледан по 4-ти. Зошто оставена 8-цата од мене на MAL? Зашто станува збор за навистина добро аниме.

Прво, и за мене лично многу битно, анимацијата на акционите сцени е неверојатно динамична и беспрекорна. Нешто што е сосема јасно кога ќе се спомене BONES и Ando Masahiro. Човекот стои зад клучните анимации на Cowboy Bebop: Knocking on heaven's door, Fullmetal Alchemist, Eureka 7, Metropolis, MS Gundam SEED Destiny, Jin-Roh the Wolfbrigade... Need I say more

Позадинската музика, во епски димензии ги доловува бескрајните пејсажи и брзите дуелите. На моменти ќе се запрашате од кој свет доаѓаат зурлите и гајдите, и дали не сме со јапонците еден народ во две земји. На моменти, јас барем го имав впечатокот, особено при изливите на чест и достоинство, дека го гледам Последниот Мохиканец со музиката на Trevor Jones и Randy Edelman.
Приказната од друга страна, не е нешто особено, односно не е нешто што не може да се раскаже во две реченици. Како што Еден дечко тоа го направи во најавата за филмот на Facebook. Битно, има логика, не е незамислива и мачна за размислување. Ликовите се доволно обработени со едноставни црти кои веднаш ви го доловуваат карактерот. А и spagetti western/real action a-la-Kurosawa самурајските сцени на припрема на дуелите. Thumbs up од овој субјективен самонаречен критичар. А според реакциите во LaKana, во Скопје, и публиката уживаше во уште едно визуелно доживување наречено Јапанорама.


сабота, 24 април 2010

Japanorama 14 @La Kaňa


Јапанорама станува редовен настан благодарение на вашата поддршка. По успешната прва проекција оваа година, одлучивме да ја продложиме соработката со ЛаКања и оваа недела да ве поканиме на уште едно дружење.

Овојпат е редот на девојките да ви претстават еден дел од современата јапонска култура и значењето на идолите во светот на јапонските тинејџери. J-pop талентите Kyoko Fukada и Anna Tsuchiya, преку 100 минутната лесна комедија Kamikaze girls (Shumotsuma Monogatari) ќе ве внесат во светот на shoujou manga-та. Чудниот пат на случајноста ќе ги испреплети судбините на две сосема обични девојки, со сосема секојдневни приказни - Момоко, која е типичен претставник на ендемичниот моден тренд на јапонските „лолити“ од Harajuku и Ichiko, вулгарна припадничка на моторџиска банда од исклучиво груби девојки. Низ понекогаш оштри секвенци, понекогаш слатка атмосфера, ќе гледате театарска претстава со култни потенцијали инспирирана од стилот на големите светски режисери.

Се надеваме ќе уживате, повторно со нас, Ла Кања, среда 28.04.2010 во 20.00 часот. Ве очекуваме



Линк до IMDB

сабота, 10 април 2010

Japanorama 13 @La Kaňa



И се случи чудо, и тоа предвремено божиќно. По пауза од речиси година дена, по 13ти пат Japan@mk во соработка со La Kaňa има задоволство да ви го претстави култното аниме “Токиските кумови” (Tokyo Godfathers), и воедно да го означи почетокот на новото дружење во рамките на оваа манифестација за 2010 година.

Ова аниме - ремек дело на Сатоши Кон, претставува своевидно соочување на гледачот со суровата реалност на токискиот бездомник, пресликана без онаа стандардна патетичност во предавањето на егзистенционалната нота со која е проткаена приказната. Напротив, авторот преку низата на случувања врзани за минатото и сегашноста на одлично извајаните ликови, јасно дава до знаење на гледачот, дека животот сам по себе е чудо, без разлика на условите во кои се егзистира. Низ приказната, која започнува, навидум наивно, кога фамозното трио го наоѓа напуштеното бебе на Божиќната вечер, гледачот суптилно патува низ нивните животи и заедно со нив се бори против сите внатрешни демони кои ги беа одвеле во бездомничкиот прогон.

Само за потсетување за оние кои веќе присуствувале на некои од проекциите на Јапанорама, Сатоши Кон е автор и на фантастичното Paprika.

Вредно да се погледа и да се ужива во секоја минута од ова дело, ве покануваме да ни се придружите на 14.04.2010 година во La Kaňa, со почеток во 19 и 15.

BTW, филмот е со јапонски dub и македонски sub, се’ благодарение на Marya-san & Влатко

линкови до imdb, ANN и MAL

>

сабота, 6 март 2010

Tokyo Sky Tree

"Tokyo Sky Tree" се гради во Narihirabashi/Oshiage област во Sumida, Tokyo. Со своите 634m, кулата ќе биде една од највисоките во светот. Овој месец се завршија 300м од изградбата, а кулата треба да биде званично отворена во април 2012.



Кулата е цел на потполна дигитализација на јапонската телевизија во која се вклучени 6 големи TV станици, меѓу кои и NHK. Исто така, со неа ќе се подобри и достапноста на дигиталната ТВ емисија за мобилните апарати во Јапонија, која е започната пред скоро 4 години. Со својата висина, кулата ја надминува „шумата“ од супер-високи облакодери на Tokyo, а за нејзино непречено функционирање околу неа се гради „град“ во радиус од 400м.



Претпоставувам дека на сите ви е добро позната кулата на Tokyo, висока 333м, која моментално испраќа 14 аналогни и 10 дигитални сигнали и претставува туристичка атракција уште од 1958 година. Искрено се надевам, покрај својот помлад брат, Tokyo Tower нема да ја изгуби популарноста меѓу јапонските и странските туристи.