Манга, повеќе од јапонски стрип

Не е прв пост за дефиницијата на манга-та, ама сепак, секој придонес се важи. Особено овој, заради местото што го добил во стрип заедницата на Македонија. Фала многу на Јордан Коцевски за текстот објавен во македонскиот магазин Синдром, посветен на македонската стрип култура и уредуван од екипата на Макстрип интернет порталот
Наједноставното објаснување за тоа што претставува мангата би било дека тоа е јапонски стрип. Тогаш зошто ако мангата претставува стрип се нарекува со сосема поинакво име. Тоа се должи на фактот што и покрај тоа што мангата е стрип, сепак постојат бројни карактеристики кои ја прават поразлична од останатите стрипови. Првата воочлива разлика помеѓу мангата и стрипот е во форматот на изданијата. Стандардниот формат на интегралните изданија на мангите се помали во однос на стандардните интегрални изданија на пр. на Marvel и DC. Втората воочлива разлика е веднаш откако ќе го отворите изданието –а тоа е начинот на кој се читаат мангите. На место вообичаеното читање од лево на десно, мангите се читаат обратно –од десната кон левата страна. Ова и е причина поради која американските изданија имаат предупредување на последната страна од мангата (дека тоа не е прва) и упатство за читање.

Но и покрај овие разлика, она што навистина го прави јапонскиот стрип манга е стилот на цртање. Имено самиот манга стил на цртање е присутен во Јапонија уште од крајот на 18от век, но непосредно по Втората светска војна следи негова примена во јапонската стрип култура со одредени адаптации под влијанието на американските стрипови, со што во Јапонија почнува и појавата на модерните манги. Денес овој поим се однесува на јапонскиот стрип, нацртан и објавен во Јапонија, додека анимираните филмови цртани во манга стил се познати под името аниме. Карактеристично за манга стилот на сликање е специфичниот дизајн и изглед на личностите, пред сè лицето и експресиите, и тоа дека секогаш се црно-бели. Веднаш ќе познаете дека се работи за манга кога ќе ги видите крупните очи на личностите, нивното мало носе, и не нагласените усни, често претставени со само една црта. Покрај ова уникатноста на мангата е препознатлива по начинот на кој се дизајнира таблата и распоредот на сцените; балончиња за текст со различна форма како резултат на емоционална состојба на личноста која зборува; сцени во кои посебно внимание се посветува на позадината, а не на личноста; сцени со апстракна позадина; честа употреба на „линии на движење“ итн. Токму од овие причини мангата го носи ова име, а не називот јапонски стрип.