Hideyuki Nakayama - O House

Текстот е објавен на architect.mk



Современите јапонски архитекти секојдневно изненадуваат со интересни и оригинални решенија со кои се справуваат со малите и тесни локации во пренаселените градови. Еден од последните примери е Куќата О на Хидејуки Накајама, пренагласена и во форма и во простор.



Лоцирана е во прекрасна зона на стариот дел од градот Кјото и е изградена како лепенка на главната двокатна куќа. Волуменот на новоизградениот објект делува како замок или како кула, зависно од аголот од кој ја гледате.

Името го добила по централниот простор околу кој, како синусоида се распоредени просториите на челични платформи на различни нивои и со невообичаени меѓуодноси. За да се стигне до вториот кат на кој се наоѓаат спалните, треба да се пројде низ целиот приземен дел на објектот до почетокот на скалиштето од задната страна кон дворот.
Со тоа се „доаѓа дома“ наместо да се „доаѓа до спалната соба“.

Проѕирниот калкан кон улицата, обработен во стакло, доловува слика на „куќа за кукли“ во која приватноста се контролира со единствена завеса преку двата ката. Со тоа духовито се внесени внатре сликата и животот на градот и изложени кон него активностите во куќата.



Мора да се признае дека архитектот му дал невообичаена шанса на четиричленото семејство на уредникот на dezain.net - Еизо Окада низ секојдневниот живот во овој додаток на куќата, да ја трансформира во простор за живеење и/или во градски простор.

Tokyo Sky Tree

"Tokyo Sky Tree" се гради во Narihirabashi/Oshiage област во Sumida, Tokyo. Со своите 634m, кулата ќе биде една од највисоките во светот. Овој месец се завршија 300м од изградбата, а кулата треба да биде званично отворена во април 2012.



Кулата е цел на потполна дигитализација на јапонската телевизија во која се вклучени 6 големи TV станици, меѓу кои и NHK. Исто така, со неа ќе се подобри и достапноста на дигиталната ТВ емисија за мобилните апарати во Јапонија, која е започната пред скоро 4 години. Со својата висина, кулата ја надминува „шумата“ од супер-високи облакодери на Tokyo, а за нејзино непречено функционирање околу неа се гради „град“ во радиус од 400м.



Претпоставувам дека на сите ви е добро позната кулата на Tokyo, висока 333м, која моментално испраќа 14 аналогни и 10 дигитални сигнали и претставува туристичка атракција уште од 1958 година. Искрено се надевам, покрај својот помлад брат, Tokyo Tower нема да ја изгуби популарноста меѓу јапонските и странските туристи.

Зелена оаза во бетонската џунгла на Осака

Инспирирана од зеленилово на градот во кој моментално престојувам и неговата поврзаност со природата (која овде- во Подгорица не е никогаш премногу и се надевам така ќе остане и покрај големата експанзија на градежништвото и пренамената на отворениот во урбанизиран простор), сметав дека овој проект што ви го презентирам би ви бил интересен на сите. Особено што, нормално, се наоѓа во Јапонија.

Во бетонската џунгла на Осака, на некогашното поле за безбол кое не им носело профит ниту пак било многу посетувано од жителите на Осака, во 2003-та година никна 30-катна станбена зграда и 8-катен трговски центар. Економски исплатливо, со оглед на значењето на локацијата, близу Кансаи аеродромот, што би се рекло –„ништо посебно“ , меѓутоа, инвеститорот Nankai Electric Railway ја искористил шансата да направи нешто оригинално, еклектички поврзувајќи го, или поточно мешајќи го природното и урбаното, па меѓу бетонот и градската слика, уфрли паркови, зелени површини, високи карпи, кањон од ѕидови и тераси, водопад, амфиетарат, па дури и индивидуални градини со зеленчук. Оригинално искуство на купување, јадење во некој од рестораните од 2-ри до 5-ти кат, рекреација, оригинален амбиент за културни настани и воопшто промена на сликата на градското секојдневие.

Доволно е текстов како вовед. Еве го низ слики Namba Parks (なんばパークス Nanba Pākusu)

Chashitsu - Sora no ana

Chashitsu(茶室), (соба за чај/куќа за чај), накратко, е простор во кој се врши церемонијата на служење на чај. Воглавно ги граделе зен свештеници, потоа трговци, самураи и владетели, во потрага по едноставност и мир, како што се и начелата на зен филозофијата. Започнале да се градат во средината на 16. век во Sengoku периодот, како самостојни објекти или како дел од поголеми објекти (приватни домови, светилишта, храмови, училишта итн.).

Chashitsu постои како духовен простор на една личност. Потоа доаѓаат гости, носејќи го со себе својот личен духовен простор. И овде, низ церемонијата на чајот, разговарајќи, ја делат заедно духовноста на моментот, за на крај да се вратат секој на своето.

Овие 4 што ги одбрав се дела на Fujimori Terunobu. Тој е професор на Универзитетот во Токио по историја на архитектурата. Најмногу се занимава со проучување на еволуцијата на јапонските градови и со Meiji периодот. Почнува да проектира објекти дури на своја 45 годишна возраст. Како што вели тој, бидејќи најчесто овие простори се замислени и проектирани од мајстори на церемонијата на чајот, тој и оние неколку славни јапонски архитекти (Isozaki Arata, Ando Tadao, Kuma Kengo и Tanugishi Yoshio) кои ја имале честа да проектираат вакви простори, им го посветиле целото свое внимание, знаење и капацитет.

Tan-ken, Forum сала за конференции, Arai, Niigata (1999)
516 m2, tan-ken 18 m2

Ku-an, Kyoto (2003), 5,4 m2, 4 m висина


Takasugi-an, Chino, Nagano (2004), 6,2 m2, 10 m висина
* нели личи ко од цртаните на Miyazaki??*


Chashitsu tetsu, Hokito, Yamanashi (2005)
6 m2, на 4 м висина

Професор Фуџимори учествуваше и на Биеналето во Венеција 2006, заедно со ROJO, кадешто привлече големо внимание, заради својата надреалистичност и очигледната блискост со природата. А оваа година, ќе биде и еден од предавачите на Конгресот на UIA (Светска асоцијација на архитекти) во Торино. Wish I was going....