Манга за летно уживање

Моно но аваре (物の哀れ Mono no aware), буквално „патосот на нештата“, исто така се преведува како „емпатија кон нештата“ или „осетливост за ефемерното“ е јапонски термин кој означува свесност за непостојаноста, или минливост на нештата и нежна тага кон нивното поминување. Смислен е во осумнаесетти век од страна на Мотори Норинага и од тогаш претставува незаменлив дел од јапонската литература и традиција.
Ова е уште еден од јапонските концепти кои се достојни за восхит и кои длабоко се всадиле во јапонската култура и живеење. Слично како и вабисаби и овој естетски поим е нешто што не можете толку лесно да го дофатите или опишете, но единствено може да го доживеете. Посматрањето на цветот на јапонските цреши (Сакура) е само еден од начините преку кои јапонците го насетуваат недофатното, минливоста на времето и трансцедентноста на работите. А едно од попознатите литературни дела во светот од јапонски автори, кои го опфаќаат ова чувство е „Норвешка Шума“ на Муриками.

Јокохама Каидаши Кикоу (Yokohama Kaidashi Kikou)

на Хитоши Ашинано е манга

преку која највистински може да го доживеете „моно но аваре“

концептот со сета негова силина. Оваа манга раскжува за 'животот' на една девојка робот,

која живее во едно оддалечено пусто место грижејќи се за кафиќот „Алфа“, каде што ретко кој поминува. Таа останува иста, а работите поминуваат и се менуваат, тивко. Времето е во самракот на светот, откако голем дел од земјата е поплавена под вода и луѓето потполно го промениле начинот на живот. Сè е некако релаксирано и опуштено. Луѓето живеат пензионерски, без непотребно напрегање и возбудувања. Целото чувствошто го оддава мангата потсеќа на лето од детството. Измешано чувство на носталгија, меланхолија и возбуда. Чувство што предизвикува зависност и едноставно не можете да му се науживате. Поради тоа оваа манга предобро легнува за читање во лето. На плажа или по дома, не е важно, поради тоа што успева да ве однесе во некој друг време-простор од кој не сакате да се вратите.Интересно е што авторот ја пишувал и објавувал оваа манга цели 11 години, и со тоа уште повеќе го нагласил „моно но аваре“ концептот, но тргнувајќи од себе, знам дека не би можела да ви предложам и вас да го направите истото при читањето.

Мангата може да ја најдете на некој од попознатите манга ридери, но еве ви еден линк за секој случај. Удобно читање:

Јокохама Каидаши Кикоу

Се надевам во некои подобри времиња Манганација ќе може да ја сканлира и оваа манга :)