Со CO2 до нови и подобрени перформанси на пластиката

Инспирирана од сé поголемата употреба на пластиката во секоја сфера на животот, но и нејзините штетни влијанија, пред сé по животната средина, ги наведува научниците да размислуваат за и да да бараат решенија за изнаоѓање на алтернативи на пластични маси, кои би имале некакви корисни влијанија по истата.



Јапонските научници Хироши Шимизу и Ли Јонгјин на институтот за истражувања во областа на нанотехнологијата (Nanotechnology Research Institute) во рамки на Националниот институт за напредна наука и технологија (National Institute of Advanced Industrial Science and Technology (AIST)) објавиле дека постигнале значаен напредок во подобрување на механичките карактеристики на пластиката, делумно направена од јаглерод диоксид, и тоа во поглед на нејзината еластичност и јакост, со мешање со други пластични маси.



Претходно, полипропилен карбонатот (PPC) кој научниците сакале да го подобрат, не бил особено корисен, и во него биле додавани алифатни полиестри како секундарни и терцијални состојки, како би можеле да му ја контролираат микроструктурата на PPC-то, а CO2 бил само околу 30% од тежината. Како резултат на истражувањето, во институтот е успешно е развиен PPC наречен aлифатен поликарбонат, кој има не само подобрени механички својства, туку и зголемена резистентност на топлина.

Шемата за синтетизирање на пластика од јаглерод диоксид е стара околу 40 години и е откриена од страна на Проф. Шохеи Инуе од Токискиот Универзитет за Наука. Она кое ја ревитализира идејата за PPC е фактот што со негово производство се јавува алтернатива за досега познатата пластика за општа намена базирана на нафта, како што е полиетилен, полипропилен и полистирен. Новоразвиената и подобрена пластика базирана на јаглерод диоксид треба да придонесе кон превенција на глобалното затоплување, како и редуцирање на зависноста од изворите на нафта. Во Кина веќе се изградени пилот фабрики за масовно производство на оваа пластика со пари од државниот буџет. Но пластиката добиена од овие фабрики е далеку од практично употреблива поради лошите механички својства на истата.

Повеќе околу оваа проблематика може да се прочита на сајтот на AIST.

Првата сликичка е молекул на пропилен карбонат, а втората на полиетилен.