Sapporo Yuki-matsuri - земја на соништата од кристален лед и бел снег

Секој Февруари во Сапоро, Хокаидо, се оддржува Фестивалот на снегот или Sapporo Yuki Matsuri. Историјата на фестивалот започнува во 1950-тата година, кога неколку средношколци направиле шест сататуи од снег во паркот Одори (大通公園, Ōdōri Kōen). Во 1955-тата година Јапонските сили за самоодбрана од локалната база Makomanai ги направиле првите масивни снежни статуи, по кои подоцна ќе стане познат овој фестивал. Интересно е и, што во услови на помало количество на наврнат снег во Сапоро, силите за самоодбрана носат снег надвор од Сапоро, а тоа ним им се смета како вежба.

Во денешницата, за време на овој фестивал Сапоро е посетен од страна на 2 милиони туристи од целиот свет. Се оддржува на три локации во рамки на градот: Одори паркот, Сусукино и Тсудоме.

Фестивалот е од натпрева-рувачки карактер (од 1974) на тимови од цел свет, а центар на збиднувањата е секако, паркот Одори. Тој е лоциран во срцето на Сапоро, долге е 1,5 km, а во него се поставени огромните снежни статуи, кои често знаат да достигнат и 15 m висина и 25 m ширина. Често тие служат како импровизирани бини на кои се оддржуваат и концерти. Покрај џиновските статуи, тука се наоѓаат и помали статуи, а најубав поглед на пракот има од ТВ кулата на Сапоро.

Локацијата Сусукино, која важи за red-light district на Сапоро, исто така има статуи и се наоѓа недалеку од паркот Одори. Тука се организира натпреварот во правење на статуи од лед (すすきの氷の祭典, Susuki no Kōri no Saiten). Исто така на оваа локација има годишен избор на Снежна кралица. (мис рУмска лепотица XD)

Tsudome, пак е локација која се наоѓа малку понастрана од центарот, и која е во функција на фамилијарна забава. Тука, на снежни лизгалки и лавиринти, snow-rafting, како и на голф на снег може да се забавуваат сите посетители на фестивалот, како и да уживаат во регионални кулинарски специјалитети.
61виот фестивал на снегот ќе се оддржи од 5ти до 11ти Февруари 2о1о. Иако овие статуи кратко траат, сепак тие се тивок показател на човечката творечка моќ. Кој знае, можеби еден ден, и ние ќе бидеме дел од зимската приказна од бел снег и кристален лед ;)

Дали аниме карактерите се стварно јапонци?

Одсекогаш ме нервирале оние глупави заклучоци на луѓето, пред се добиени од премалку податоци и размислување, дека карактерите во аниме филмовите се бели (во смисол кавказијанци, white people), и не изгледаат јапонски. Но всушност ова многу кажува колку нивниот заклучок се заснова на стереотипната слика што тие ја имаат во својата глава за тоа како изгледаат јапонците.

На некого ова му го пукнало филмот, па решил детално и визуелно да објасни колку всушност аниме ликовите се типични јапонци, креирајќи го ова видео.

Мислам дека чашата ја претекол нечиј академски труд на темава. ЛОЛ

Јапонското куче - симболот на лојалност, храброст и достоинство

Инспирирана од постот на Би за мачките, јас се обидов да направам еден осврт кон кучињата (Inu) во Јапонија, пред сé поради мојата приврзаност кон кучињата воопшто.
Историјатот на кучињата во Јапонија започнува во т.н. Jōmon период (7.000 години п.н.е) и укажува на фактот дека кучињата коегзистираат со луѓето дури од каменото доба. Модерното јапонско куче, пак, е настанато со постојана селекција и мешање на азиските видови под влијание на миграциите на античките раси. Во Nihon Shoki (Јапонските хроники, кои претставуваат најстариот историски запис во Јапонија), но и во други историски записи, постои фактот дека уште од дамини на кучињата им биле давани имиња и на луѓето им служеле за на лов и како кучиња чувари во поновата историја. По завршувањето на Токугава периодот (1603-1867), кучињата кои оригинирале од Јапонија постепено започнале да ги мешаат со западните видови на кучиња кои биле увезувани и биле многу ценети. Така , оригиналните јапонски видови биле на работ на исчезнување, и затоа групи на фанови на јапонските видови, како и Министерството за образование покренале иницијативи за зачувување на чистокрвните јапонски примероци, па дури и се прогласени за вредна јапонска сопственост. Еден таков пример е и Morie Sawataishi, кој својот живот го посветил за оваа цел.
Историјата на јапонското куче има и мошне мрачни делови, како на пример фактот дека служеле како храна на јапонското население за време на војната (II светска војна), или пак кампањата на властите по војната за јавно уништување на кучињата во борбата против беснило, која Јапонците ја имаат како лош спомен од минатото. Така, полека народот во Јапонија станал фобичен, и во принцип и генерално за кучињата и кај нас владее мислење дека сé што знаат да прават е да гризат.
Да се вратиме на јапонските видови на кучиња. Тие се калсифицираат по големина и место на потекло (освен Shiba Inu, на сликата подолу) и на следниот линк може да се прочита повеќе околу тоа. Претежно спаѓаат во генералната категорија на шпицови (освен Tosa Inu), а варираат по боја и големина, но со типични карактеристики. За јапонските кучиња важи мислењето дека имаат посебен вид на карактеристики на послушност, лојалност и храброст, но и дух. По темперамент се смирени и обзирни, со голема доза на достоинственост.
Лојалноста на јапонските кучиња е опишана во приказната за Hachiko, Akita inu-то (на првата слика), кое секое утро го испраќало својот господар на Tokyo station, и се брзало да го пречека навечер кога се враќал од работа. Кога неговиот господар ненадејно починал, Hachiko не престанал да оди и да се враќа од станицата, се додека и самиот не угинал од старост. За него е подигнат споменик на Shibuya station, како сведок на неговата лојалност и приврзаност кон господарот.
Дека кучињата се популарни, без разлика на расата, сведочи тенденцијата во последно време, во Јапонија, да се заменува чувањето на децата со кучиња. Повеќе на следниот линк, а има и ред други сајтови на кои може да се разгледа оваа состојба. Но, иако сум голем љубител на кучиња, сепак, според мене ова е бизарно, и мислам дека нема ништо лошо во тоа да се има и дете и куче во исто време. Замислете, кучињата во 2006 година го надминале бројот на десетгодишните деца.
Сепак, кучето било и ќе остане едно од најомилените домашни миленици, без разлика на сé. Покрај лојалноста и приврзаноста, причината поради која посебно ги сакам кучињата е и тоа дека тие навистина имаат фацијална експресија со која демонстрираат различни душевни состојби и се ретки животинки кои можат да го направат тоа. Листата на имиња за кучиња е на овој линк, и ако имам ново куче, покрај Дино, би си го крстила Хоши, што во превод значи ѕвезда. Кликнете на сликата за да видите повеќе форографии од Yuki, кученце од видот Јапонски шпиц.

Neko (猫, ねこ)

Уште една заедничка опсесија која ја имам со јапонците, но се разбира тешко е да се натпреваруваш со нив. Одамна сакам да напишам ваков тип на пост каде што ќе соберам повеќе податоци од различни извори, поврзани со еден аспект од јапонската култура, па еве дојде редот на мачките =^_^= (неко)
Значи чим почнав со ова се подразбира дека јапонците ги сакаат мачките и тоа може да се види во неколку аспекти од нивната култура.

Генерално јапонците мачките се сметаат за поволни, такоречи благопријатни :)) што носат среќа, а исто така се доста популарни и сакани миленичиња. Во поодамнешното минато постоело и верување дека мачките можат да се претворат во демонски чудовишта, но за разлика од нашите суеверија, кај нив се сметало дека несреќа може да те прати седум генерации, ако убиеш мачка. Кај нас нели несреќата е ако мачка ти премине преку патот, па затоа подобро да ја убиеш.

Во јапонската уметност се забележуваат мачките како популарен субјект во јапонските принтови, уште од Едо периодот(1603-1868), па до денешен ден. Некои уметници биле и познати по тоа што правеле портрети на мачки. Слично и уметниците на зборот, старите хаику мајстори во многу нивни песни ги опејуваат и мачките, a модерните хаику поети пишуваат хаику од гледна точка на своите мачки :) (за сите што чуваат или чувале маче, ова е доста интересно). Мачките неретко се спомнуваат и во старите јапонски народни поговорки - тука има неколку примери.

Maneki neko е доста познатата мачка со подигната шепа, поточно повикува со својата шепа). Сигурно ја имате сретнато на интернет, а можеби и во некое аниме. Во јапонија се смета дека носи среќа, па манеки неко скулптури се чуваат по домовите или во продавници и ресторани за да носат среќа и профит. Постојат многу легенди поврзани со оваа мачка, доколку сте заинтересирани можете да ги прочитате тука.

Но тука е и ултрапопуларната Hello Kitty, која уште од '74 па наваму постепено и сигурно го освојува светот, па сега можете да ја најдете во најразлични форми, почнувајќи од „аксесорис“, „геџети“, облека, игри, стрипови, бонбони, музика, фестивали, „тим“ паркови, тостери, храна, гитари, секакви типови на „гудис“ и скоро сè што може да ви падне на памет и може да се продава. Јапонците отидоа и дотаму што ја прогласија за официјален амбасадор на туризмот во Кина. Од 2004та и самата Hello Kitty има свои љубимци мачето Charmy Kitty и хрчакот Sugar кои и се подарок од татко и :)))

Колку всушност јапонците се луди по мачките можете да сфатите од неодамнешниот тренд во Јапонија на отворање на (како ова да го преведам соодветно) cat cafe-ња. Сигурно веднаш се прашувате за што се работи и нема веднаш да ви падне на памет вистинскиот одговор. Не се работи за кафиќи со фелин-тематика, нешто како wc рестораните, но ви доаѓа нешто послично со холандските кофи шопови или можеби уште поблиску до ред лајт дистрикт, без хентаи делот, но со изнајмување на друштво. Значи во овие кафиќи освен во кафето уживате (и нормално ви се наплаќа за тоа) во друштвото на мачката која ќе си ја изберете. Значи "no strings attached" совршена миленик- човек врска за презафетените јапонци. Моментално во Токио има вакви триесетина кафиќи и бестрашно и одлеваат на рецесијата. Одличен бизнис за реони каде што луѓето не мкожат да си дозволат уште една обавеза, но сакаат да го имаат задоволството што таа го носи со себе. Доколку сакате да дознаете попрецизно за што се работи, а можеби и сте заинтересирани за развивање на сличен бизнис тука, прочитајте повеќе.

А дека стварно јапонците си ги сакаат мачките е познато и по тоа што една од попопуларните активности на јапонските пожарникари е симнување на мачки од дрво :) Е сега Јапонија немаше да е Јапонија, ако немаше и ваков случај, каде што пожарникарите не можејќи поинаку да ја симнат исплашената мачка од врвот на високото дрво, морале да го пресечат дрвото. Ако не ми веруватe, на линкот имате и видео. Се разбира, при падот мачката се повредила, но е на земја и жива и во прегратките на своите луѓе :)

Уште еден јапонски феномен поврзан со мачките, кој ми се виде интересен е neko bus. Инспирирани од карактер во мијзакиовиот „Мојот сосед Тоторо“ некои се обиделе да го оживеат претворајќи го своето комбе или автобус во некобус. Погледнете некои од успешните реализации.

За крај, за сите јапанофили љубители на мачки, еве ви листа на јапонски имиња за вашето ново маче и едно видео со слатко јапонско маче кое сака да е човек :)


Funny Japanese Cat - Click here for more free videos