Harajuku - епицентарот на токиската (јапонската) улична мода

Гледајќи ги сликите од Harajuku(原 宿), се добива впечаток дека за момент се селиме во една поинаква димензија, каде она кое е неконвенционално во обичниот свет станува секојдневие. Во претхоните записи, споменав дека Harajuku е моден епицентар на Tokyo, каде за тинејџерите помодарци "is a must" преку викендите... Своето место како моден епицентар е мошне вредно да биде посетено и од страна на туристите, бидејќи тука се наоѓа Takeshita-dori, која се ословува како "тесна уличка која е преплавена со фешнбл тинејџери и бутици и кафулиња". Преку неделата, и не може да се видат сите тие "модни изрази", па ако некој сака да биде сведок на сето тоа, најдобро е да се најде таму преку викенд, како што споменав погоре, а поготово во недела. Посебниот начин на облекување, може да се толкува како обид да се изрази посебноста на секој од тинејџерите, кои се надеваат дека ќе бидат забележани од страна на фотографи од различни списанија. Странските туристи со изнена-дување гледаат на младите "маскирани" луѓе, и тоа особено доколку немаат претходни сознанија за модата и lifestyle-от во овој дел. Варијациите во имиџот кој може да ги фати објективот варираат од Gothic lolita па се до некои варијанти на аутфит под влијание на Visual-kei и Јrock-от, како и т.н. Ganguro, Gyaru, Kogal и kawaii (cute) fashion. Се' на се', еден спонтан Косплеј, создаден од мешавина на бои и стилови, емо фризурки, офарбани во различни бои, со симпатични аксесоари и накит... И најзанимливо е што самиот стил на облекување не е дефиниран од големи брендови, иако самиот стил наметнал големи имиња да бидат производители на облеката и аксесоарите...

На овој клик, како и на овој клик може да погледате некоја фотка плус. Искрено, не сум приврзаник на ј-рокот, т.е. вижуал кеј-от , ама убави ми се на око сите тие девојки и момчиња кои даваат се' од себе да изгледаат поинаку од другите, целокупниот вложен труд и ентузијазам.
На следниве сајтови, пак, може да се најде по некое занимливо парче облека и додадок, како и некоја откачена ташничка, која мене искрено, заедно со печовите, греачите за раце и кратките карирани сукњички ми прават најмногу ќеиф: lolita-kisama, chicki, metamorphose elegant..., candy fruit, babyssb, и т.н.

Компактен концепт на живеење

Низ следниве неколку сликички ви го претставувам концептот на куќа-коцка со димензии 3х3х3м. Верувале или не - во 27 м3, Joe Nagasaka и неговиот Schemata architectural office успеале да сместат дневен престој, спална соба, трпезарија, комплетна бања па дури и гостинска соба (hint:вратничката што се гледа на дното на коцката од надвор :)) Тушот, клозетската школка и трпезариската маса „излегуваат“ од подот на куќата.













Идејата е коцката да може да се смести во било која средина - фабрика, планина, плажа. Оригинално и иновативно, во секој случај.

Да промениме нешто (нема врска со изборите)

Нешто ми фалат постови, ми фали активност на блогов, и првото нешто што го начекав а-ла јапонско го закачив. Извините ако не ви се допаѓа, ама дајте малку живо-живо!

Да продолжам со постов :)



Што не ќе измислат... Да претпоставиме дека е поврзано со некое традиционално лекување, или така нешто, чудово е капа за туширање која служи за повторно растење на косата кај оние што почнале да ја губат со годините и сл. Не ми е јасно, ама наводно ја полните од горната страна со топла вода, а „дизајнот“ овозможува ширење на порите на главата и повторно растење на коса (о.О) BTW, капава чини 90$. Се надевам се исплаќа за тие пари. Доброволци?

Link

Таа и нејзината мачка

Пред повеќе од пола година, на сред работно време, еден добар пријател ми испрати линк до филмчево. Тие 5 минути се премалку за да сметаме дека би ни одзело нешто од нашето драгоцено работно време, а во случајов носат со себе толку убави моменти, за кои стварно се запрашувате дали е возможно сите да се концентрирани во тој временски период.

She and Her Cat (彼女と彼女の猫 Kanojou to kanojou no neko?)



Makoto Shinkai со својот оригинален стил, на некои познат од неговите дела "Voices of a Distant Star" (кој го пуштавме на една јапанорама), "The Place Promised in Our Early Days" и прекрасниот "5 Centimeters per Second", започнал токму со ова парче, кое е чиста поезија раскажана со филмски јазик. Носталгичноста и раскажувањето се присутни во сите негови дела, и секогаш успева со своите слики да нè вовлече во една состојба блиска на сон, но толку многу реална и полна со емоции блиски до сеќавањето на детските чисти фантазии.

Овој краток филм е уште поинтересен, зашто е изработен монохроматски и поради тоа многу потсеќа на реален неанимиран филм, а во исто време целата атмосфера, мекиот глас кој раскажува, звуците од секојдневните активности, црно белите слики што се надополнуваат една со друга оцртувајќи го целосно кругот на промената и текот на времето се исполнети со убавина, која во толкава мера може да се наоѓа само во очите на набљудувачот.

Препорачувам да ги гледате и другите негови филмови, а можеби на некоја следна јапанорама ќе го прикажуваме „5 сантиметри во секунда“. А целосниот транскрипт на овој филм, доколку ви бега титлот при гледањето, може да го прочитате тука.